بررسی رابطه بین مصرف انرژیهای تجدیدپذیر و توسعه انسانی با توجه به نقش بدهی دولت: مطالعه کشورهای درحال توسعه

هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر بر توسعه انسانی با تاکیدبر مصرف انرژیهای تجدیدپذیر بوده و در این راستا، توسعه انسانی تابعی از مصرف انرژیهای تجدیدپذیر، اثر تعاملی بدهی دولت و مصرف انرژیهای تجدیدپذیر، درآمد سرانه و صنعتی شدن در نظر گرفته شده ا ست. سطح تحلیل، ۱۱۰ کشور درحال توسعه طی سالهای ۲۰۰۹ الی ۲۰۱۹ بوده و برای تحلیل داده ها از الگوی اقتصادسنجی داده های پانلی استفاده شده است. نتایج تخمین مدل به روش حداقل مربعات تعمیم یافته عملی (FGLS) نشان داده ا ست که مصرف انرژیهای تجدیدپذیر تاثیر مثبت و معنیداری بر تو سعه ان سانی دارد. همچنین، نقش بدهی دولت در رابطه مصرف انرژیهای تجدیدپذیر با تو سعه ان سانی تایید می شود، به نحوی که افزایش بدهی دولت، تاثیر مصرف انرژیهای تجدیدپذیر بر توسعه انسانی را تضعیف میکند. علاوه بر آن، تاثیر درآمد سرانه وصنعتی شدن بر تو سعه انسانی مثبت و معنیدار است. با مقایسه ضرایب مشخص می شود که درآمد سرانه مهمترین محرک توسعه انسانی در کشورهای درحال توسعه است. با توجه به نتایج، در پایان تحقیق پیشنهاداتی برای برنامه ریزان و سیاستگذاران ارائه شده است.

Keywords:

توسعه انسانی , مصرف انرژیهای تجدیدپذیر , بدهی دولت.