ایوب رجبی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی.دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک

اصطلاح رئالیسم جادویی و یا واقع گرایی جادویی شیوه نوینی در داستان نویسی معاصر است که در آن عناصر واقعیت و خیال آنچنان استادانه با هم در هم می آمیزند که خواننده به سادگی آنها را می پذیرد؛ به گونه ای که تمامی حوادث غیر واقعی و خیالی در بستر داستان، کاملا حقیقی و طبیعی جلوه می کنند. با نگاه به مفهوم رئالیسم می بینیم که ادبیات می خواهد خود را تسلیم جهان واقع کند و با تخیل و تصویر سازی حقیقت را به حالت متعادل در آورد و رئالیسم به عنوان وجدان ادبیات اعتراف می کند که غرامتی به دنیای واقع بدهکار است؛دنیایی واقعی که او خود را بی چون و چرا بدان تسلیم کند.این دنیای واقع ی واقعی،رئالیسم جادویی است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که این هنر و جادوی رئالیسم و واقعیت است که رئالیسم جادویی را به جذابترین و واقعی ترین نوع رئال بدل کرده است به گونه ای که علی رغم ظاهر جادویی و شگفت آن ،برای خواننده کاملا پذیرفتنی و قابل باور است.ضمن اینکه این نوع ادبی از هر گونه ی دیگر با اصول مکتب رئالیسم سازگارتر و رسالت نویسنده ی رئال را و دین او به جامعه ی خود را به خوبی و فراتر از واقع ادا می کند.به گونه ای که حیات و ممات شخصیت های داستان به پذیرش جادوی داستان بسته است .بر این اساس این به ظاهر جادویی بودن، از هر واقعیتی واقعی تر است.

تخیل، رئالیسم، رئالیسم جادویی، معرفت، واقعیت