سید مجتبی سجادی
سید محمد اسدزاده

هدف اصلی این مقاله بررسی اثر تغییر ساعت بر مصرف برق است. در این مقاله مدلی توسعه داده شده است و به کمک آن اثر تغییر ساعت بر مصرف برق در ناحیه تحت پوشش استان تهران تجزیه و تحلیل شده است. رهیافت تجزیه و تحلیل در این مقاله، رهیافت شبیه سازی مبتنی بر مدلهای رگرسیون چند متغیره است. مدل رگرسیونی استفاده شده در این مقاله، سیستمی از ۲۴ معادله رگرسیونی چند متغیره است که بوسیله روش رگرسیونهای ظاهرا نامرتبط حل شده است. سه سناریوی مختلف تغییر ساعت تجزیه و تحلیل شده اند: تغییر ساعت، گسترش تغییر ساعت و تغییر ساعت دوبل. مدل رگرسیونهای ظاهرا نامرتبط با داده های ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵ نشان می دهد که طبق سناریوی تغییر ساعت پتانسیل کاهش مصرف برابر ۹/۱۶۲ مگاوات ساعت (معادل ۸۷/۰ درصد از کل مصرف در بهار و تابستان ۸۵) و پتانسیل کاهش پیک در این سناریو میزان ۱۰۲ مگاوات معادل ۹/۱ درصد کاهش در پیک ساعتی برآورد شده است. در سناریوی گسترش تغییر ساعت پتانسیل کاهش مصرف برابر ۷/۱۷۶ مگاوات ساعت (معادل ۸۲/۰ درصد از کل مصرف ۸ ماهه از اسفند تا مهر) و پتانسیل کاهش پیک در این سناریو میزان ۹۷ مگاوات معادل ۹/۱ درصد کاهش در پیک ساعتی برآورد شده است. در سناریوی تغییر ساعت دوبل پتانسیل کاهش مصرف برابر ۵/۶۸ مگاوات ساعت (معادل ۳۶/۰ درصد از کل مصرف در بهار و تابستان ۸۵) برآورد شده است. پیک ساعتی در این سناریو میزان ۴۸۲ مگاوات معادل ۳/۹ درصد افزایش یافته است.

Daylight saving time, electricity consumption, Tehran province, seemingly unrelated regressions, تغییر ساعت، مصرف برق، استان تهران، رگرسیونهای ظاهرا نامرتبط