بهرام خسروی
امیرحسین رضوی

عفونت بیمارستانی، به دنبال بستری بیمار در بیمارستان، ایجاد می شود که با میزان مرگ و میر معنی داری، همراه است و به هزینه های درمانی می افزاید. عفونت ها، اغلب مربوط به ارگانیسم هایی میباشند، که یا نسبت به آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند یا مقاوم می شوند . تقریبا هر ۵ تا ۱۰ % بیماران پذیرفته شده به بیمارستان، دچار یک نوع عفونت می شوند این عفونت ها در با بروز عوارض بالینی و در نتیجه ایجاد زیان های مالی و جانی، رابطه ICU بیماران بخش های رخ می دهد از طریق ICU نزدیکی دارد به طوری که ۲۵ % از موارد عفونت های بیمارستانی که در خون و تنفس منتقل شده اند. اگر چه ۳۰ % تا ۵۰ % از عفونت های بیمارستانی قابل پیشگیری است و پرستاران از راه های کنترل عفونت های بیمارستانی، آگاهی دارند اما عدم هماهنگی در اقدامات، متدهای آنها و کنترل ناکافی عفونت وجود دارد. بنابراین استراتژی های پیشگیری و کنترل عفونت بخصوص به منظور کسب نتایج مطلوب تر درمانی برای بیماران در ارتباط با عفونت های بیمارستان ی مورد توجه است . درنهایت، شناخت عفونت های بیمارستانی، انجام اقدامات پیشگیرانه و پذیرش این اقدامات توسط پرسنل بیمارستان می توان موارد گزارش های عفونت های بیمارستانی را کاهش داد.

Intensive care unit, Nosocomial infection, Infection control, بخش مراقبت های ویژه ،(ICU) عفونت بیمارستا نی، استراتژ ی کنترل عفونت