محمد حسین شهبازی
کامیاب علیزاده
سعید زارعی

مقدمه: با توجه به مراجعات فراوان سربازان با ادعای صرع و نادرست بودن بسیاری از این ادعاها بر اساس آیین نامه فعلی و از طرفی هزینه های تحمیلی ناشی از ارزیابی صحت این ادعاها، ضروری است تا با بکارگیری راه کارها و قوانینی جدید از زمان و هزینه اضافی تلف شده کاست. این مطالعه با هدف بررسی هزینه های ناشی از درخواست معافیت پزشکی به دلیل تشنج در سربازان مراجعه کننده به بیمارستان بعثت نهاجا در سال ۱۳۸۷ انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی ۳۶۹ نفر از سربازانی که طی سال ۱۳۸۷ به کمیسیون نورولوژی با ادعای تشنج از یگان های مختلف نیروی هوایی مراجعه کرده بودند، وارد شدند. داده های کلیه افراد وارد فرم اطلاعاتی شد و پس از تکمیل در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. متغیرهای کمی به صورت میانگین±انحراف معیار و متغیرهای کیفی به صورت درصد بیان شدند. یافته ها: مجموعا ۶۴۰ تست EEG، ۵۲ CT اسکن و ۲۸ MRI انجام گرفت. ۸/۳۰% افراد مجموعا ۷۵۹ روز در بیمارستان با میانگین ۵/۱±۷/۶ روز بستری بودند. مجموعا ۴۵۵۲ روز خروج از نظام برای ۳۶۹ نفر وجود داشت. اکثر افراد (۲/۷۱%) معاف از رزم شدند و فقط ۹/۱۴% آنها معاف دایم شدند. مجموعا مبلغ ۹۰۰/۳۶۱/۴۱۳ ریال جهت افراد مطالعه هزینه صرف شده بود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به مراجعه بسیار زیاد افراد پس از ورود به خدمت وظیفه با ادعای صرع و تقاضای معافیت، پیشنهاد می شود که قانون معافیت دایم بصورت روتین در مورد صرع در زمان صلح برداشته شود و برای مراجعه کنندگان با ادعای بیماری صرع به صورت روتین پس از اثبات، معافیت از رزم داده شود و معافیت دایم فقط در مواردی اعمال شود که فرد عقب ماندگی ذهنی، ضایعه مغزی یا موارد خاص تشنج های کنترل نشده و استفاده از ۲ یا ۳ دارو داشته باشد.

Medical exemption, Seizure, Conscription, Costs, معافیت پزشکی، صرع، سربازی، هزینه