بررسی وضعیت ایمنی نسبت به ویروس سرخجه ۶ سال پس از واکسیناسیون همگانی سرخک - سرخجه سال ۱۳۸۲ در دانش آموزان هنرستان بهیاری بیمارستان بعثت

مقدمه: سرخجه، بیماری ویروسی و حاد است که با علائمی همچون التهاب غدد لنفاوی و درماتیت در کودکان و بزرگسالان مشاهده می شود. عوارض تراتوژنیک سرخجه در سه ماهه اول بارداری یک مشکل بهداشت عمومی محسوب می گردد. عفونت در این فاز زمانی از بارداری منجر به آنومالی های مختلفی همچون کاتاراکت، گلوکوم، ناشنوایی، بیماری عروق کرونری، پنومونی، آنسفالیت، تخریب استخوان، اختلالات خونی، تداخل در عملکرد غدد درون ریز و تولد با وزن پایین می گردد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - مقطعی آنتی بادی هایIgG ضد سرخجه در ۱۰۰ نفر از دانش آموزان هنرستان بهیاری بیمارستان بعثت به روش ELISA انجام گرفت. سطح آنتی بادی بیشتر از Iu/ml۱۱ به عنوان ایمن در نظر گرفته شد. جمعیت مورد مطالعه به دو گروه سیگاری و غیرسیگاری تقسیم گردیدند. و بر اساس BMI به گروه های ۲۰>، ۲۵-۲۰، ۳۰-۲۵ و ۳۰< تقسیم گردیدند. آنالیز آماری به کمک برنامه( SPSS (Ver: ۱۶ و آزمون مجذور کا اندازه گیری گردید و ۰/۰۵>P معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: در ۶% از موارد آنتی بادی های IgG ضد سرخجه کمتر از مقدار Iu/ml۱۱ بوده و در برابر سرخجه ایمنی نداشتند. در ۹۴% موارد، میزان آنتی بادی IgG بیش از Iu/ml۱۱ بوده و در برابر سرخجه ایمنی داشتند. رابطه معنی داری بین مصرف سیگار و میزان آنتی بادی وجود نداشت و همچنین رابطه معنی داری میان گروه های BMI و سطح آنتی بادی وجود نداشت. بحث و نتیجه گیری: نتایج بیانگر افزایش ایمنی نسبت به ویروس سرخجه می باشد. بنابراین با توجه به مصونیت بالای زنان نسبت به ویروس سرخجه، واکسیناسیون عمومی جهت ایجاد ایمنی در برابر سرخجه توصیه نمیگردد.

Keywords:

Pregnancy , Rubella , Immunity , Vaccination , Congenital Rubella , Antibody titer , بارداری , سرخجه , ایمنی , واکسیناسیون , سندرم سرخجه مادرزادی , سطح آنتی بادی