استفاده از میکروارگانیسم ها با هدف پاکسازی زباله های رادیواکتیو

در فرآیند استفاده از مواد رادیواکتیو مقدار زیادی زباله ی رادیواکتیو بوجود می آید. بین سال های ۱۹۴۵ تا ۱۹۸۶ میلادی در جریان تولید سلاح های هسته ای، بیشترین مقدار زباله های رادیواکتیو بر روی سطح زمین به جا ماند و همین امر باعث آلودگی کنونی هزاران منطقه در جهان می باشد. مشکل بزرگ مکان های آلوده با مواد رادیواکتیو در آن است که این مواد به راحتی در محیط انتشار پیدا می کنند، که علت آن حل شدن این مواد در آب است. این حلالیت در آب به فلزات رادیواکتیو اجازه می دهد که به راحتی در سطح یا درون زمین پراکنده شوند. اخیرا از روش های بیولوژیک جهت زدودن و حذف زباله های رادیواکتیو از محیط زیست بهره جسته اند، لذا به منظور کاهش هزینه ها به منظور حذف این نوع زباله ها برآن شده اند تا از میکروارگانیسم هایی چون دینوکوکوس رادیودورانس استفاده نمایند. در میان فناوری های توسعه یافته ی حاضر، برای پردازش زباله های رادیواکتیو، بهترین استراتژی اصلاح زیستی (Bioremediation) است، که با استفاده از ارگانیسم هایی همچون دینوکوکوس رادیودورانس که شدیدا به تشعشعات رادیواکتیو (۵/۱ میلیون راد اشعه)، مقاوم هستند، انجام می شود. دینوکوکوس رادیودورانس باکتری گرم مثبت و بدون اسپور بوده و معمولا بیماریزا نمی باشد، همچنین محتوی رنگدانه های قرمز رنگی بوده و کلنی های صورتی رنگی ایجاد می نماید. این باکتری برای اولین بار در قوطی کنسروهایی که توسط اشعه استریلیزه شده بودند، یافت شد.

Keywords:

bioremediation , radioactive wastes , Deinococcus radiodurans , اصلاح زیستی , زباله رادیواکتیو , دینوکوکوس رادیودورانس