مدلسازی فیزیکی دیوار خاک مسلح ژئوسنتتیکی بعنوان کوله ی پل

دیوارهای خاک مسلح ژئوسنتتیکی (GRS) می توانند به عنوان یک جایگزین مناسب برای کوله ی پل های یکپارچه مورد استفاده قرار گیرند که علاوه بر مزایای اقتصادی، تاثیر زیادی بر کاهش نشست های نامتقارن بین عرشه و خاک اطراف دارند. با توجه به اهمیت پل ها به عنوان یکی از عناصر شریان حیاتی، بررسی رفتار این سازه ها تحت بارگذاری استاتیکی و دینامیکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به همین منظور یکسری مدل فیزیکی برای بررسی رفتار پی پل های واقع بر دیوار خاک مسلح، مورد آزمایش قرار گرفت. در این تحقیق تاثیر فاصله پی از لبه ی دیوار بر مقادیر تنش و تغییر شکل دیوار مورد ارزیابی قرار گرفته است. مدل فیزیکی ساخته شده دارای مقیاس ۱ به ۵ بود. برای شبیه سازی اجزای دیوار از بلوک های بتنی به ابعاد ۵۰×۵۰×۴۵ میلیمتر برای رویه آن، چهار لایه ژئوسنتتیک به عنوان المان های مسلح کننده و ماسه D۱۱ فیروزکوه برای مصالح پرکننده، استفاده شد. بارگذاری استاتیکی بر روی پی نواری با عرض ۷۵ میلیمتر و در فواصل مختلفی از لبه دیوار اعمال شد. نتایج نشان داد که مد غالب گسیختگی دیوار عمیقا تحت تاثیر محل قرارگیری پی از رویه دیوار است. با نزدیک شدن پی به لبه دیوار، خرابی از نوع گسیختگی موضعی است و با افزایش فاصله از لبه ی دیوار، نشست فونداسیون، عامل کنترل کننده ظرفیت باربری پی خواهد بود. نتایج نشان داد که بعد از فاصله ی بحرانی ۲B (دو برابر عرض پی نواری) از لبه ی دیوار می توان انتظار داشت که با تامین ظرفیت باربری پی، عملکرد پل دچار اختلال نشود.

Keywords:

دیوار خاک مسلح ژئوسنتتیکی , مدل فیزیکی , کوله پل , مد خرابی , ظرفیت باربری