میلاد عتیقی - کارشناسی، دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه یزد
مهدی حسن زاده - استادیار، دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه یزد

در سال های اخیر با توجه به افزایش جمعیت زمین و گسترش صنایع مختلف، نگرانی ها و چالش هایی در حوزه آب و محیط زیست بوجود آمده است. بخش بزرگی از آلودگی آب ها توسط پساب ها و فاضلاب های صنایع گوناگون ایجاد می شود که این آلاینده ها شامل مواد رنگزا، فلزات سنگین، رادیونوکلوئید ها و غیره هستند. مکسین ها (MXene) نانومواد دوبعدی نوظهوری هستند که اغلب ازخانواده کاربید ها یا نیترات های فلزات واسطه با فرمول عمومی  شناخته می شوند. سطح تماس بالای این نانو مواد باعث بالا رفتن بازده جذب و حذف ترکیبات آلاینده شده است. همچنین مکسین ها به دلیل وجود گروه های مختلف بر روی سطح با انجام واکنش باعث حذف و جذب مواد رنگزا و فلزات سنگین می شوند. در برخی موارد نیز به کمک تابش پرتو فرابنفش، افزایش بازده و تجزیه کاتالیزور نوری مشاهده شده است. برخی از این مواد با جذب الکترواستاتیکی باعث حذف آلاینده های زیست محیطی می شوند. یون های فلزات سنگین می توانند در فاصله بین لایه های نازک صفحات مکسین محبوس شوند. یک ویژگی بسیار خوب این مواد قابلیت بازیابی آنها است که اغلب برای چندین دوره مصرف قابل بازیابی و مصرف هستند. استفاده از مکسین ها به دلیل آب دوست بودن ، سطح ویژه زیاد و همچنین خصوصیات مکانیکی و الکتریکی بسیار عالی، جهت استفاده در غشاهای تصفیه آب بسیار امیدوارکننده هستند. در این مطالعه سعی شده است ضمن معرفی این ترکیبات، کاربرد آنها درزمینه حذف مواد رنگزا، فلزات سنگین و رادیونوکلوئیدها مورد بررسی قرار گیرد.

مکسین, جاذب, تصفیه پساب, ماده رنگزا, فلزات سنگین