اثربخشی واقعیت درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب بر سلامت عمومی و افکار خودکار منفی زنان مطلقه

مقدمه: طلاق نوعی فقدان است که سلامت افراد را تحت الشعاع قرار می دهد و منجر به از هم پاشیدگی شخصی، خانوادگی و اجتماعی می شود و در اغلب موارد، آثار مخرب آن بر زنان شدیدتر است. روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مطلقه بودند که به مرکز مشاوره مسیر خوشبختی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند. گروه نمونه شامل ۳۰ نفر از زنان مطلقه که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در ۲ گروه آزمایش و کنترل به صورت مساوی (۱۵ نفر در هر گروه) قرار گرفتند. گروه آزمایش ۸ جلسه تحت مداخله درمانی به صورت جلسات ۱۲۰ دقیقه ای، هفته ای یک مرتبه قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (۱۹۷۲) و پرسشنامه افکار خودکار منفی هالون و کندال (۱۹۸۰) بودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS-۲۶ تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که جلسات واقعیت درمانی تاثیر معناداری بر افزایش سلامت عمومی و کاهش افکار خودکار منفی زنان مطلقه گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل داشت (p<۰.۰۵). نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی واقعیت درمانی بر سلامت عمومی و افکار خودکار منفی زنان مطلقه، پیشنهاد می شود که از این روش درمانی برای بهبود آسیب های روانشناختی زنان مطلقه استفاده شود.

Keywords:

Reality therapy , Choice theory , General health , Automatic negative thoughts , Divorced Women , واقعیت درمانی , تئوری انتخاب , سلامت عمومی , افکار خودکار منفی , زنان مطلقه