میثم الهیاری - دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
حسین وظیفه دوست - استاد گروه مدیریت بازرگانی مرکز علوم و تحقیقات، تهران، ایران
میرزا حسن حسینی - استاد گروه مدیریت بازرگانی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
محمد مهدی پرهیزگار - دانشیار گروه مدیریت بازرگانی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

امروزه در اقتصاد جهانی، برند پدیده­ای رایج و برندسازی ملی روش هوشمندانه تجارت و بخش مهمی از راهبردهای تجاری کشورهای پیشرفته است. این در حالی است که صنایع غذایی کشور علی رغم برخورداری از پتانسیل­های بسیار جهت تولید و ارائه محصولات خود به بازارهای خارجی، به دلیل عدم برخورداری از برند ملی قوی با چالش­های فراوانی مواجه­اند. پژوهش حاضر با توجه به نیاز پژوهشی موجود، با رویکردی ترکیبی (کیفی- کمی) و به کارگیری روش تحلیل محتوای کیفی و معادلات ساختاری درصدد تدوین و تبیین الگوی راهبردی توسعه برند ملی صنایع غذایی کشور است. جامعه آماری این پژوهش در بخش کیفی خبرگان دانشگاهی و فعالان صنایع غذایی و در بخش کمی مدیران و کارشناسان شرکت صنایع غذایی تبرک است. نتایج به دست آمده بیان­گر آن است که توسعه برند ملی صنایع غذایی کشور تحت تاثیر ۵ دسته عوامل کلیدی ۱) عوامل مرتبط با صنعت؛ ۲) عوامل کلیدی مرتبط با شرکت؛ ۳) عوامل مرتبط با برند؛ ۴) سیاست­ها و حمایت های دولتی و ۵) عوامل کلان محیطی اثرگذار بر برند ملی، است. یافته­های بخش کمی بیانگر برازش مناسب الگوی پژوهش و تایید همه­ی فرضیات آن است.

برند ملی, صنایع غذایی, رویکرد ترکیبی, تحلیل محتوای کیفی