لاله رمضانی - Shahrekord University
محمدرضا مرادی - Shahrekord University
سمیه صفری - Shahrekord University

مقدمه: یکی از مهم­ترین تعیین کننده های شرکت افراد با ناتوانی های جسمی- حرکتی در فعالیت­های مختلف، خودکارآمدی است. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش سرمایه اجتماعی در رابطه با مشارکت ورزشی و خودکارآمدی معلولان جسمی- حرکتی شهرستان شهرکرد است. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلولان جسمی -حرکتی شهرکرد بود (تعداد=۲۱۳۹). بر اساس فرمول کوکران در سطح خطای %۵ تعداد ۲۲۸ تن به صورت در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه جمعیت شناختی،"پرسشنامه سرمایه اجتماعی" (Social Capital Questionnaire)، "پرسشنامه مشارکت ورزشی" (Sport Participation Questionnaire) و "مقیاس خودکارآمدی عمومی" (General Self-Efficacy Scale) بود. روایی صوری، روایی محتوا به روش کیفی و روایی سازه به روش روایی همگرای ابزارها و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ و پایایی مرکب بررسی و تائید شد. تحلیل داده­ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۳ و روش الگوسازی معادلات ساختاری با بهره گیری از نرم افزار اسمارت پی ال اس ۳ انجام شد.  یافته ها: الگوی پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار بود. مشارکت در فعالیت­های ورزشی به طور معناداری با خودکارآمدی (۴۴۸/۰=β ،۹۳۵/۴ =t) و سرمایه اجتماعی (۱۶۵/۰=β ، ۲۶۲/۲ =t) معلولان جسمی- حرکتی همبستگی دارد. همچنین خودکارآمدی نیز به طور معناداری با سرمایه اجتماعی معلولان جسمی -حرکتی را (۲۳۱/۰=β ، ۵۲۴/۲ =t) همبستگی دارد. نتیجه گیری: مشارکت ورزشی، خودکارآمدی معلولان جسمی -حرکتی را از طریق افزایش سرمایه اجتماعی ارتقا خواهد داد. پیشنهاد می شود که روانشناسان و متخصصان حوزه سلامت برای بهبود خودکارآمدی معلولان جسمی -حرکتی، به نقش مشارکت ورزشی و سرمایه اجتماعی توجه بیشتری کنند.

Social Capital, Sports Participation, Self-Efficacy, Physically Disabled, سرمایه اجتماعی, مشارکت ورزشی, خودکارآمدی, معلول جسمی- حرکتی.