بررسی اثرات حفاظتی عصاره آلوئه ورا و گیاه نخود فرنگی بر پایداری غشای گلبولهای قرمز انسان تیمار شده با سولفاسالازین

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 125

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RKCTC-2-3_001

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1401

Abstract:

پیشینه و هدف: مطالعات نشان می دهند که برخی عصاره های گیاهی بر بهبود طول عمر سلولهای خونی موثر می باشند، گرچه مکانیسم اثر آنها در موراد زیادی آشکار روشن نیست. بر این اساس مطالعه حاضر به بررسی اثرات عصاره نخود فرنگی و آلوئه ورا بر پایداری غشای سلولی در گلبولهای قرمز خون انسان پرداخته است.روش بررسی: طی این تحقیق تجربی آزمایشگاهی نمونه خونی از افراد سالم به دست آمد و نمونه های خونی به گروه های کنترل (تیمار با نرمال سالین) و تیمار با سولفاسالازین با غلظتهای ۲، ۴ و ۶ میلی گرم/کیلوگرم تقسیم بندی شدند. نمونه های تیمار شده با ۲ میلی گرم/ کیلوگرم سولفاسالازین با عصاره نخود فرنگی و آلوئه ورا با غلظتهای ۲، ۴ و ۶ میلی گرم/کیلوگرم تیمار شدند و پایداری غشای گلبولهای قرمز به روش استاندارد محاسبه شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: سولفاسالازین سبب کاهش معنا دار ثبات غشای گلبول قرمز در مقایسه با گروه کنترل شده است, تیمار نمونه ها با غلظتهای ۴ و ۶ میلی گرم/کیلوگرم عصاره نخود فرنگی سبب افزایش معنادار پایداری غشا در مقایسه با گروه های تیمار شده با سولفاسالازین شد. تیمار با غلظت ۲، ۴ میلی گرم/کیلوگرم عصاره آلوئه ورا سبب افزایش پایداری غشا نشد و غلظت ۶ میلی گرم/ کیلوگرم عصاره آلوئه ورا سبب افزایش غیر معنادار پایداری غشا گردید.نتیجه گیری: بر خلاف آلوئه ورا، عصاره نخود فرنگی در نمونه های خونی افراد سالم می تواند سبب افزایش پایداری غشا گلبولهای قرمز گردد.

Authors

شهین سیف

گروه زیست شناسی ، دانشکده علوم پایه, واحد همدان ,دانشگاه آزاداسلامی، همدان، ایران.

رحیم احمدی

گروه بیولوژی، کالج بین المللی اویسینا، بوداپست، مجارستان

سارا نجفی

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Langmead, L., Makins, R.J. and Rampton, D.S. ۲۰۰۴. Anti‐inflammatory effects ...
  • Martínez, J.E.B., Concha, D.d.R.M., Velázquez, T.G.G., Martínez, C.J. and Ruiz, ...
  • Michel, F., Navellou, J.-C., Ferraud, D., Toussirot, E. and Wendling, ...
  • Paul, S., Modak, D., Chattaraj, S., Nandi, D., Sarkar, A., ...
  • Pirmohamed, M., Coleman, M., Hussain, F., Breckenridge, A. and Park, ...
  • Rajasekaran, S., Sivagnanam, K. and Subramanian, S. ۲۰۰۵. Antioxidant effect ...
  • Ratnayake, W., Hoover, R., Shahidi, F., Perera, C. and Jane, ...
  • Sese-Owei, E., Enagbonma, B.J. and Ekiyor, C. ۲۰۲۰. Haematological parameters ...
  • Surjushe, A., Vasani, R. and Saple, D. ۲۰۰۸. Aloe vera: ...
  • Svetina, S., Kuzman, D., Waugh, R.E., Ziherl, P. and Žekš, ...
  • Teplitsky, V., Virag, I. and Halabe, A. ۲۰۰۰. Immune complex ...
  • نمایش کامل مراجع