CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

تنوع ژنتیکی و بیماریزایی در قارچ Mauginiella scaettae، عامل پوسیدگی گل آذین خرما (خامج)

عنوان مقاله: تنوع ژنتیکی و بیماریزایی در قارچ Mauginiella scaettae، عامل پوسیدگی گل آذین خرما (خامج)
شناسه ملی مقاله: JR_IJPPS-53-1_006
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:

حمید علوانی پور - .گروه حشره شناسی و بیماری های گیاهی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران
حشمت اله امینیان - دانشگاه تهران- پردیس ابوریحان- استادیار
خلیل عالمی سعید - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
کریم سرخه - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
رضا فرخی نژاد - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
محمد جوان نیکخواه - استاد/ گروه گیاهپزشکی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج

خلاصه مقاله:
خامج (Khamedj) یکی از مهم ترین بیماری های قارچی نخل به شمار می آید که در سال هایی که شرایط محیطی مساعد باشد، اپیدمی های خطرناک ایجاد می کند و تا ۸۰ درصد خسارت اقتصادی به بار می آورد. تعداد ۲۷ جدایه قارچ Mauginiella scaettae عامل این بیماری، از نقاط مختلف خرماخیز کشور، دو جدایه از کشور عراق و یک جدایه از کشور کویت از روی ارقام مختلف نخل طی سال های ۱۳۹۸-۱۳۹۷ جمع آوری شده و در این پژوهش به کار رفت. هفت نشانگرEST-SSR برای بررسی تنوع ژنتیکی این جدایه ها مورد استفاده قرار گرفت که از بین آنها تعداد پنج لوکوس (SNOD۱،SNOD۲۶ ،SNOD۲۲ ، SNOD۱۷ وSNOD۲۱ ) دارای پلی مورفیسم بوده و در مجموع از آنها شانزده الل به دست آمد. دو نشانگر (SNOD۵ و SNOD۱۶) نیز فاقد توانایی تکثیر بودند. دندروگرام روابط خویشاوندی با استفاده از تجزیه خوشه ای مبتنی بر ضریب تشابه جاکارد ترسیم شد و جدایه ها در پنج کلاستر قرار گرفتند. دو کلاستر (V، IV) به تعدادی زیر کلاسترتقسیم شدند. بیشترین ضریب تشابه بین جدایه هایIlam-sa و Behb-kh۲ (۷۵/۰) و بیشترین فاصله ژنتیکی با سایر جدایه ها مربوط به جدایه های Kheshbid-za و Abad-sa۱ بود. سیزده جدایه از بین کلاسترهای ژنتیکی شناسایی شده برای بررسی گروه های بیماری زایی روی رقم استعمران انتخاب شدند. جدایه ها در سطح یک درصد از نظر درصد شدت بیماریزایی اختلاف معنی دار داشتند. بیشترین و کمترین شدت بیماریزایی به ترتیب مربوط به جدایه های Behb-ma۱ و Mehr-sa بود.

کلمات کلیدی:
گروه انگشت نگاری, چندشکلی DNA, رقم استعمران, تفاوت جدایه ها

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1439219/