نقش واسطه ای عزت نفس در رابطه ارتباط والد فرزند و سبک زندگی تحصیلی سلامت محور

مقدمه: بررسی رفتارهایی که می­تواند منجر به سبک زندگی سالم تحصیلی برای فراگیران شود، همواره مورد علاقه پژوهشگران بوده است. هدف از این مطالعه بررسی نقش واسطه­ای عزت نفس در رابطه ارتباط والد فرزند و رفتارهای سبک زندگی تحصیلی سلامت محور بود. روش کار: مطالعه حاضر، توصیفی-همبستگی و از نوع مدل­سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹در بر­ گرفت که به صورت نمونه­ گیری در دسترس تعداد ۷۴۴ نفر از بین آنها انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها شامل پرسشنامه رفتارهای سبک زندگی تحصیلی سلامت محور، پرسشنامه عزت نفس و پرسشنامه ارتباط والد- فرزند بود. یافته­ ها: میانگین و انحراف معیار نمره سبک ارتقاء دهنده تحصیلی (۴۳/۱۱±۷۲/۸۳)، سبک بازدارنده تحصیلی (۶۲/۱۳±۰۲/۷۲)، الگوی آزادی مدار (۳۴/۱۰±۱۳/۶۲) و الگوی امنیت مدار در رابطه والد-فرزند (۹۳/۱۳±۱۲/۶۵) و عزت نفس (۲۸/۴±۴۴/۳۳) بود. نتایج پژوهش نشان داد که ضریب همبستگی بین سبک ارتقاء دهنده تحصیلی (۱۲/۰) و سبک بازدارنده تحصیلی (۲۷/۰) با الگوی آزادی مدار در رابطه والد-فرزند و ضریب همبستگی بین سبک بازدارنده تحصیلی (۲۰/۰) با الگوی امنیت مدار در رابطه والد-فرزند در سطح ۰۱/۰ معنادار بود. همچنین ضریب همبستگی بین سبک زندگی تحصیلی ارتقاء دهنده (۱۱/۰) و بازدارنده (۲۱/۰) با عزت نفس در سطح ۰۱/۰ معنادار بود. همچنین عزت نفس در رابطه بین رابطه والد فرزند و سبک زندگی تحصیلی سلامت محور دارای نقش میانجی بود (۰۵/۰ >P). نتیجه گیری: بر این اساس رفتارهای سبک زندگی سلامت محور در دانش آموزان با عزت نفس و ارتباط بین والد-فرزند رابطه دارد و عزت نفس در این بین دارای نقش میانجی است.

Keywords:

self-esteem , health-oriented lifestyle , parent-child relationship ,  عزت نفس , سبک زندگی سلامت محور , رابطه والد فرزند