مقایسه تاثیر دگسمدتومیدین با رمیفنتانیل بر درد بعد از لامینکتومی کمریبا بیهوشی عمومی

خلاصه سابقه و هدف: درد حاد پس از عمل همچنان در بیماران تحت عمل جراحی لامینکتومی کمری یک مسئله است. ما اثرات رمی فنتانیل و دکسمدتومیدین را بر شدت درد و همچنین نیاز به مسکن در بیماران تحت عمل جراحی ستون فقرات مقایسه کردیم .روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی ۶۰ بیمار در محدوده سنی ۲۰ تا ۶۰ سال با ASA ( انجمن بیهوشی آمریکا )کلاس یک و دو که تحت عمل جراحی لامینکتومی انتخابی مهره های کمری قرار گرفتند، انجام شد. بیماران به دو گروهرمی فنتانیل(گروه R) و دکسمدتومیدین (گروه D) تقسیم شدند. قبل از القای بیهوشی در بیماران گروه R از رمی فنتانیل ۰۱ / ۰ میکروگرم/کیلوگرم در دقیقه استفاده شد. در گروه D ۰.۳μg/min/kg دکسمدتومیدین با استفاده از پمپ سرنگ تزریق شد. نمرهدرد بعد از عمل، تهوع، استفراغ، میانگین خون شریانی فشار و ضربان قلب در زمانهای بهبودی، ۶ ، ۱۲ و ۲۴ ساعت پس از جراحی ثبت شد . یافته ها: میزان انفوزیون پروپوفول در گروه D به طور معنی داری کمتر از گروه R بود . نمره درد به جز ۶ ساعت بعد از عمل درگروه D به طور معنی داری کمتر بود. مصرف مسکن در گروه D به طور معنی داری کمتر بود . میانگین فشار شریانی حین جراحی، پس از لارنگوسکوپی و بهبودی در گروه D به طور معنیداری کمتر بود میانگین ضربان قلب بعد از لارنگوسکوپی در گروه D به طورمعنیداری کمتر بود نتیجه گیری: انفوزیون حین عمل دکسمدتومیدین باعث بهبود پارامترهای همودینامیک حین جراحی و کاهش نمره درد و مصرف مورفین بعد از عمل لامینکتومی کمری شد

Keywords:

دگسمدتومیدین , رمیفنتانیل , درد بعد از لامینکتومی کمری , بیهوشی عمومی