مریم کردی - حقوقدان

در ایران با جرم انگاری تمام موارد حتی تخلف ها ، قوانین کیفری را همچون نوشدارویی برای درمان تمام مشکلات جامعه در نظر می گیرند. یکی از مواردی که قوانین در اوایل برای جرم انگاری آن جرایم سنگینی در قوانین وضع شده بود مصرف مواد مخدر میباشد. ولی عملا نشان داده شده که قوانین سخت گیرانه برای مصرف مواد مخدر چاره ساز نبوده است. از انجا که جرایم مرتبط با مواد مخدر سهم بسیار عمده ای در سلامت جامعه، پیشرفت ،هزینه بر بودن ، وعمده کار پلیس جهت دستگیری ، دادگاه جهت جرم انگاری و زندانهای جهت نگهداری را در بر دارد.پس همه ما باید پیگیرو نگران قوانین کشورمان در مورد مواد مخدرباشیم. جامع شناسان در پی یافتن راهکاری جهت کم کردن جرایم مرتبط با مواد مخدر هستند ، راهکاری که با جرم زدایی از مصرف آن ، شناسایی بیماران و دادن سهمیه مخدر قانونی موجب کاهش جرم و جنایت را در جامعه را فراهم نماید. همان روشی که برای تنباکو و سیگار بعنوان محصولات تحت نظارت دولت و منبع ای برای کسب درآمد و مالیات در پی دارد.روشی که به شخص مصرف کننده به عنوان بیماری که نیاز به دارو دارد و نه بعنوان معتاد بنگریم.قبل از انقلاب طی مصوبه ۱۳۴۷ موادمخدر، واگذاری تریاک کوپنی به معتادان بالای ۵۰ سال به تصویب رسانیده شدمصوبه ای که در آن معتادان بجای مراجعه به قاچاقچی ها و خورده فروشی ها برای تامین مواد مخدر سنتی مورد نیاز خود را از داروخانه ها دریافت می کردند، این فرایند موجب حذف خورده فروشی ها، حذف قاچاقچان بزرگ ، کم شدن جرم و جنایت ، کنترل مقدار مصرف معتادین،آماردقیق مصرف ، آمار دقیق معتادین ودرآمد زدایی برای دولت رابه همراه داشت. روشی که جدیدا در چند سال اخیر در امریکا و کشورهای اروپایی در حال اجراء می باشد.

جرم ، جرم زدایی ،جرم انگاری،تریاک کوپنی،مصوبه ۱۳۴۷ مواد مخدر