مروری بر بهینه سازی زمان سفر حمل و نقل همگانی براساس مدل برنامه ریزی غیر خطی

مقدمه : پژوهش حاضر با هدف مروری بر بهینه سازی زمان سفر حمل و نقل همگانی براساس مدل برنامه ریزی غیرخطی انجام شد. سیستم حمل و نقل می تواند در صورت برنامه ریزی و مدیریت صحیح ، بهره وری و کیفیت زندگی یک جامعه را افزایش دهد. زمان سفر یکی از مهم ترین شاخص های عملکرد برای ارزیابی سیستم حمل و نقل است. با ارائه اطلاعات دقیق زمان سفر، مسافران می توانند یک تصمیم مطمئن برای سفر بگیرند. با این حال، اطلاعات سفر که در مرحله برنامه ریزی ایجاد می شود ممکن است در طول سفر تغییر کند.روش کار: پروژه حاضردر زمره تحقیقات تحلیلی و توصیفی قرار می گیرد بدین منظور کلید واژه های" بهینه سازی سیستم حمل و نقل ، زمان سفر و برنامه ریزی غیر خطی، مقدار صرفه جویی در زمان سفر،VTTS ، Travel time " and nonlinear planning model به زبان فارسی وانگلیسی در بانک های اطلاعاتی معتبر در فاصله زمانی ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۸ بررسی شد.یافته ها: با توجه به گسترش شهرها، امروزه حمل و نقل شهری از اهمیت و در عین حال پیچیدگی های خاص و فراوانی برخوردار شده است. تحقیقاتی که تاکنون در این زمینه صورت پذیرفته، هر یک به برخی از زوایای مساله حمل و نقل توجه کرده و سعی در بهبود و بهینه سازی آنها داشته اند.برخی از پژوهش ها به حمل و نقل ریلی و برخی به حمل نقل زمینی و هوایی پرداخته بودند و سعی در بهینه سازی زمان حمل و نقل با روش های متفاوت داشتند.نتیجه گیری: سیستم حمل و نقل می تواند در صورت برنامه ریزی و مدیریت صحیح ، بهره وری و کیفیت زندگی یک جامعه را افزایش می دهد و باعث توسعه خواهد شد. در عین حال توسعه، تقاضا برای حمل و نقل را تحریک می کند. هدف از راه اندازی سیستم حمل ونقل همگانی، ایجاد امکان حمل ونقل سریع و ارزان برای کلیه اقشار جامعه و در عین حال کاهش اثرات منفی حمل و نقل مانند آلودگی هوا، ازدحام، آلودگی صوتی، و نظایر آن است. در این پژوهش سعی شد تحقیقاتی که در زمینه بهینه سازی زمان سفر حمل ونقل همگانی که به انواع روش های برنامه ریزی غیر خطی انجام شده بودند گرداوری شوند و به طور خلاصه برخی از این تحقیقات تفسیر شوند.

Keywords:

بهینه سازی سیستم حمل و نقل , زمان سفر و برنامه ریزی غیر خطی , مقدار صرفه جویی در زمان سفر , VTTS , Travel time and nonlinear planning