مهسا فرزانه - دکتری تخصصی آب و هواشناسی
مجید دهباشی - کارشناسی ارشد عمران.گرایش سازه

با استفاده از مدل ظرفیت نفوذ متغیر Vic در این مطالعه تلاش شد تا تاثیر نسبی اثر سامانه های همدیدی و پهنه آبی که شامل ساخت سد و توسعه نواحی آبیاری می باشد را بر روی تغییرات در دبی دریاچه ارومیه در دوره بین سال های ۱۹۶۰ تا ۲۰۱۰ ، بررسی کنیم نتایج این مدل نشان می دهد که کاهش جریان ورودی به دریاچه عموما بعد از کاهش در میزان بارش ها دیده شده است، اگرچه که تغییر در جریان ورودی نسبت به تغییر در میزان بارش، تاثیر بیشتری دارد. نتایج همچنین نشان می دهد که میزان استفاده از آب برای آبیاری نیز باعث شده است که فشار بر روی دسترسی آب در حوزه رودخانه بیشتر شود و در نتیجه جریان ورودی به دریاچه به مقدار %۴۰ در سال های خشک، کاهش پیدا کند. ریان ورودی سالانه به دریاچه ارومیه به مقدار %۴۸ در دوره مطالعه کاهش یافته است. حدود سه پنجم از این تغییر به دلیل تغییرات جوی بوده است و حدود دو پنجم از این تغییرات نیز به خاطر توسعه منابع آبی بوده است. برای پیش گیری از کاهش اندازه دریاچه ارومیه، ما باید برنامه های ملی و برنامه های بین المللی داشته باشیم تا میزان استفاده از آب برای آبیاری و تغییر جوی را کاهش دهیم

دریاچه ارومیه، توسعه منابع آبی، سد، آبیاری، تغییرات جوی و تغییر پذیری