فاطمه زاهدی تجریشی - استادیار، گروه عمران و معماری دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه علوم و فنون مازندران، بابل، ایران
بیتا شامیانی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، گروه عمران و معماری دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه علوم و فنون مازندران، بابل، ایران
سیدمهرزاد حسینی بای - مدرس، گروه عمران و معماری دانشکده فنی و مهندسی، موسسه آموزش عالی شفق، تنکابن، ایران

میزان آسیب به سازه ها براساس مقاومت و پایداری آنها در برابر بارهای جانبی متفاوت است. برای تامین مقاومت و پایداری در سازه ها به منظور کاستن پاسخ دینامیکی سازه در برابر بارهای جانبی نظیر باد و زلزله از سیستم اتلاف انرژی، نظیر میراگرهای جاذب انرژی، استفاده میکنند. مکانیزم عملکرد میراگرها به این صورت است که با تغییرشکلهای ویژه و اعمال مکانیکی خاص مقدار زیادی از انرژی ورودی به سازه را در اثر بارگذاری دینامیکی جذب و مستهلک میکنند. بنابراین انرژی دریافتی سایر اعضای سازهای کاهش پیدا کرده و تغییر شکل زیادی در آنها ایجاد نمیشود. در این مقاله تاثیر تغییر ضخامت المان حلقه ای متحدالمرکز به عنوان میراگر تسلیمی بر عملکرد قاب خمشی فولادی دارای مهاربند قطری مورد بررسی قرار گرفته است. برای مدلسازی از نرم افزار اجزای محدود آباکوس استفاده شده و پس از انجام صحتسنجی، تحلیل به صورت پوش اور بر روی قاب انجام شده است. نسبت قطر حلقه بیرونی و داخلی المان متحدالمرکز میراگر ثابت فرض گردید و برای حلقه داخلی و بیرونی ضخامتهای متفاوت در نظر گرفته شد. نتایج به دست آمده برای نسبت شکل پذیری و ضریب رفتار نشان میدهد که استفاده از المان حلقوی متحدالمرکز باعث بهبود چشمگیر در عملکرد مهاربند قطری خواهد شد. افزایش بیش از حد ضخامت المان باعث کمانش موضعی در خود المان میشود و میزان نسبت شکل پذیری و ضریب رفتار به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. در این مقاله بر اساس نتایج بدست آمده از تحلیل و در نظر گرفتن ملاحظات اجرایی، ضخامت مناسب برای ساخت حلقه فولادی تسلیم شونده متحدالمرکز پیشنهاد شده است.

مهاربند قطری، جذب انرژی، سیستمهای اتلاف انرژی، شکل پذیری، میراگر حلقوی متحدالمرکز