تحلیل شاخصها و محاسبه بهره وری مسکن شهری استان کرمان و مقایسه با کشور

رشد روزافزون جمعیت شهری استان کرمان، سبب شده تا نیاز به مسکن افزایش یابد. ازاینرو اتخاذ و اعمال سیاستهای مناسب و برنامه ریزی جهت تامین مسکن ضروری است. برای چنین برنامه ای شاخصهای مسکن و ارزیابی آنها ابزار مناسبی جهت سنجش نیازهای بخش مسکن در استان است. به کمک این شاخصها میتوان تصویر درست و قابل فهمی را از شرایط مسکن به دست آورد و پیشرفتها و کم وکاستی ها را در تحقق اهداف بخش مسکن مشخص نمود. هدف از این پژوهش، بررسی و مقایسه وضعیت مسکن شهری در استان کرمان و کشور است. این پژوهش از نوع تحلیلی است و شاخصهای کالبدی-اجتماعی و اقتصادی مسکن مورد سنجش قرار گرفته است و سپس بهره وری بخش مسکن شهری استان و کشور مقایسه شده است. یافته های تحقیق، نمایانگر بهبود شاخصهای کالبدی-اجتماعی مسکن شهری استان در طول دهه گذشته بوده، لکن برای رسیدن به شاخص های کشوری، هنوز فاصله وجود دارد؛ اما بررسی شاخص های اقتصادی بخش مسکن همگی از رکود بخش مسکن در کشور و استان و تنزل این شاخصها حکایت دارد. ارزیابی شاخصهای بهره وری نیز موید وضعیت نه چندان مساعد بهره وری در بخش مسکن شهری است. از این رو ضروری است با توجه به افزایش نیاز به مسکن و زلزله خیز بودن استان، سیاستها و برنامههای علمی و عملیاتی تهیه و تدوین و سپس در یک برنامه میانمدت و بلندمدت، نسبت به ارتقاء شاخصهای کالبدی-اجتماعی و اقتصادی و افزایش بهره وری اقدام گردد.

Keywords:

مسکن شهری , شاخصهای کالبدی-اجتماعی , شاخصهای اقتصادی , بهره وری , کرمان