بررسی اثربخشی مداخله آموزشی جهت کاهش مصرف پان در نوجوانان

پان نوعی ماده مخدر جویدنی است که از مواد معدنی، تنباکو، ادویه جات و شیرین کننده ها تشکیل شده است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اثربخشی مداخله آموزشی بر محوریت باورهای عاطفی بر کاهش مصرف پان در نوجوانان ۱۴-۱۲ ساله شهر چابهار بود. در این پژوهش نیمه تجربی ۱۰۵ نفر از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمون تقسیم شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه شامل سوالات دموگرافیک، آگاهی، نگرش، باورهای عاطفی مربوط به مصرف پان پراگ بود. که پس از بررسی روایی و پایایی جهت گردآوری اطلاعات از جامعه نمونه به کار گرفته شد. پس از جمع آوری اطلاعات اولیه مداخله آموزشی از طریق سخنرانی، همراه توزیع پمفلت و برگزاری جلسه پرسش و پاسخ و بکارگیری تصاویر ذی ربط در گروه آزمون انجام شد و بلافاصله بعد از مداخله آموزشی و نیز ۳ ماه پس از آن اطلاعات مجددا جمع آوری و نهایتا با نرم افزار اماری SPSS۱۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. قبل از مداخله، میانگین نمرات در گروه از نظر سطح آگاهی نگرش، و باورهای عاطفی تفاوت معنی دار نداشتند. برخلاف گروه شاهد پس از آموزش، میانگین نمرات تمام متغیرهای فوق در گروه آزمون به طور معنی دار افزایش پیدا کرد. نتایج این مطالعه حاکی از تاثیر مداخله آموزشی با تاکید بر باورهای عاطفی در رفتارهای پیشگیری کننده از مصرف ماده پان پراگ در بین دانش آموزان گروه سنی ۱۴-۱۲ ساله شهر چابهار بود.

Keywords:

knowledge , attitudes , affective beliefs , PaanParag , آگاهی , نگرش , باورهای عاطفی , پان پراگ