علی منتظری
سپیده امیدواری
سید علی آذین
افسون آیین پرست
کتایون جهانگیری
ژیلا صدیقی
مهدی عبادی
فرانک فرزدی
فرزانه مفتون
محمود طاووسی
علی اصغر هدایتی
سمیه فتحیان

شادکامی با بسیاری از مولفه های سلامت رابطه ای نزدیک دارد. هدف اصلی این مطالعه بررسی شادکامی مردم ایران و عوامل موثر بر آن بود.این مطالعه از نوع مقطعی بوده و نمونه گیری به روش چند مرحله ای انجام شد. افراد در سنین ۶۵-۱۸ سال به عنوان جمعیت هدف مورد مطالعه قرار گرفتند. حجم نمونه در کل کشور ۲۷۸۸۳ نفر برآورد شد که سهم هر استان حداقل ۸۰۰ نفر بود. میانگین سنی جمعیت ۳۲.۷ سال (۱۱.۸= انحراف معیار) بود. سطح شادکامی با استفاده از یک سوال اندازه گیری شد. بیشتر افراد شادکامی خود را در سطح «نه زیاد، نه کم» (۳۹.۳ درصد) و «کم/بسیار کم» (۳۵.۴ درصد) ارزیابی نموده و میزان شادکامی در سطح «بسیار زیاد» تنها ۰.۳ درصد گزارش شد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون لجستیک نشان داد علاوه بر عوامل اقتصادی اجتماعی از قبیل وضعیت اشتغال، سطح درآمد و شهر محل سکونت، درک افراد از سلامت خود (OR: ۷.۸۲, ۹۵ % CI=۵.۳۲-۱۱.۴۸, P<۰.۰۰۰۱) تاثیر بسزایی بر سطح شادکامی افراد دارد. نتایج این مطالعه نشان داد بیشتر مردم ایران شادکامی خود را «در سطح متوسط» ارزیابی می نمایند. به نظر می رسد ارتقای سلامت و بهبود وضعیت زندگی روزمره مردم بتواند در افزایش شادکامی آنان موثر باشد.

Happiness, People, Iran, شادکامی, مردم, ایران