بررسی اهمال کاری تحصیلی بر اساس متغیرهای جمعیت شناختی و رابطه ی آن با انگیزش پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی

هدف از این مطالعه، بررسی اهمال­کاری تحصیلی در دانش­آموزان دبیرستانی و ارتباط آن با انگیزش پیشرفت و عملکرد تحصیلی بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، متشکل از کلیه دانش­آموزان دبیرستانی بودند که در سال تحصیلی ۱۳۹۲- ۱۳۹۱، در دبیرستان­های شهر خلخال مشغول تحصیل بودند. از بین این جامعه، نمونه­ای به حجم ۳۰۳ نفر (۱۲۸ پسر و ۱۷۵ دختر)، با روش نمونه­گیری طبقه­ای نسبی انتخاب شده و با استفاده از ابزارهای انگیزش پیشرفت هرمنس و مقیاس اهمال­کاری تحصیلی، اقدام به جمع­آوری اطلاعات شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها نیز از تحلیل واریانس یک متغیری، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته­ها نشان داد که بین برخی از مولفه­های اهمال­کاری تحصیلی دانش­آموزان پسر و دختر و دانش­آموزان پایه­های مختلف تحصیلی تفاوت معنا­دار وجود دارد. همچنین یافته­ها دلالت بر آن دارند که بین اهمال­کاری تحصیلی و مولفه­های آن با انگیزش پیشرفت دانش­آموزان رابطه معنا­دار وجود دارد (۰۱/۰>P). این نتایج تلویحاتی را برای فهم اهمال­کاری تحصیلی و استفاده از مداخلات تحصیلی برای تاثیرگذاری روی آن را به دنبال دارد.

Keywords:

اهمال کاری تحصیلی , انگیزش پیشرفت , عملکرد تحصیلی , دانش آموزان دبیرستانی