بررسی موانع و ارائه مدل مناسب برای برقراری مدیریت کیفیت جامع: مطالعه موردی در بیمارستان ها

هدف: مدیریت کیفیت جامع، یکی از ابزارهای مناسب ایجاد تغییرات ساختاری در بیمارستان ها و از مهمترین فلسفه ها برای افزایش اثربخشی سازمان پویا و هدفمند در محیط رقابتی است. هدف این مطالعه بررسی موانع برقراری مدیریت کیفیت جامع در بیمارستان های شهر کرمان بود. روش ها: مطالعه توصیفی- همبستگی حاضر، در سال ۹۹-۱۳۹۸ به بررسی موانع استقرار مدیریت کیفیت جامع در بیمارستان های شهر کرمان پرداخت. ۳۷۷ نفر از مدیران و کارشناسان، کارکنان درمانی، اداری و مالی بیمارستان ها ازطریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه موانع اجرای مدیریت کیفیت جامع بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار)، استنباطی (آنالیز واریانس) و نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج: بیشترین افراد، زن بودند (۶۷/۳ درصد). میانگین کل موانع اجرای مدیریت کیفیت جامع در بیمارستان ها ۹۴/۳۸±۳/۱ بود. بیشترین میانگین مربوط به موانع فرهنگی و کارکنان (۱/۱۶±۴/۴۲) بود. بین موانع فرهنگی و کارکنان، موانع مربوط به زیرساختار و موانع مدیریتی با تحقق مدیریت کیفیت جامع با بیش از ۹۹ درصد اطمینان رابطه معناداری وجود داشت. مقدار استاندارد شده تاثیر بعد سازمانی بر موانع فرهنگی و کارکنان ۰/۱۹، موانع سازمانی بر موانع مربوط به زیرساختار ۰/۵۱، موانع سازمانی بر موانع مدیریتی ۰/۳۰ بود. این ارتباطات از نظر آماری معنادار بود. میان موانع فرهنگی و کارکنان، موانع زیرساختار و موانع مدیریتی نسبت به تحقق اجرای مدیریت کیفیت رابطه معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد بیشترین موانع استقرار مدیریت کیفیت جامع در بیمارستان های شهر کرمان، موانع فرهنگی و کارکنان بودند. بنابراین مدیران بیمارستان ها باید برای شناخت این موانع مدیریتی و رفع آنها تلاش کنند.

Keywords:

Barriers , Total Quality Management , Hospital , Iran , موانع , مدیریت کیفیت جامع , بیمارستان , ایران