غلامعلی احمدی - دانشیار برنامه ریزی درسی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
ندا نخستین روحی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی

هدف این پژوهش بررسی تمایز یادگیری تلفیقی(مدل مارتین) با یادگیری الکترونیکی و یادگیری سنتی(چهره به چهره)، در یادگیری ریاضی بود. این پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه ی آماری این پژوهش تمام دانش آموزان دختر ورودی سال اول دوره ی دوم متوسطه ی شهر تهران بود که در کلاس های آمادگی ورودی دبیرستان،  در تابستان ۱۳۹۲ شرکت کرده اند. آزمودنی ها شامل ۳۰ نفر بود که از میان دانش آموزان یک دبیرستان به صورت تصادفی ساده انتخاب و در سه گروه ۱۰ نفره گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از سوالات آزمون تیمز با اندکی تغییرات استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس یک راهه(ANOVA)  نشان داد برنامه ی آموزش تلفیقی نسبت به دو شیوه ی سنتی و الکترونیکی بر یادگیری ریاضی دانش آموزان موثرتر بوده است. این نتایج تلویحات مهمی در زمینه ی بهبود آموزش با توجه به پیشرفت های علم و فناوری و بهره گیری از مزایای هر دو شیوه ی آموزش سنتی و الکترونیکی را دارد.

یادگیری تلفیقی, یادگیری الکترونیکی, گفتمان ریاضی, یادگیری ریاضی