اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد امید درمانی بر افزایش امید و بهزیستی روان شناختی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر امید درمانی بر افزایش امید و بهزیستیروان شناختی دانش آموزان بود . این پژوهش، به صورت آزمایشی بوده و در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون باگروه کنترل استفاده شد . نمونه شامل ۳۰ دانش آموز دبیرستانی دختر شهرستان خرم آباد بودند . ابتدا از ۱۷۰دانش آموز آزمون های امید اسنایدر و بهزیستی روان شناختی ریف به عمل آمد؛ سپس تعداد ۳۰ نفر از جامعه فوق کهنمره ی پایین تری را در این آزمون ها کسب کرده بودند، انتخاب شدند . از این تعداد، ۱۵ نفر برای گروه آزمایش و۱۵ نفر برای گروه کنترل به صورت جایگزینی تصادفی انتخاب شدند. گروه آزمایشی روش امید درمانی را طی ۸جلسه نود دقیقه ای (هر هفته یک جلسه) دریافت کردند. پس از اتمام جلسات مجددا آزمون ها ی امید و به زیستیروان شناختی روی دو گروه اجرا گردید . یافته ها نشان داد که بین میانگین نمره های پس آزمون گروه آزمایش وکنترل تفاوت معنی داری وجود داشت، به نحوی که امیددرمانی گروهی موجب افزایش امید و بهزیستی روان شناختیگروه آزمایش شده است . امید درمانی به شیوه ی گروهی باعث افزایش امید و بهزیستی روان شنا ختی دانش آموز انمی شود. بنابراین شایسته است به منظور ارتقای کیفیت زندگی دانش آموزان، ارائه ی خدمات آموزشی و برنامه هایارتقاء دهند ه ی امید با روش های مناسبی مانند یادگیری براساس حل مساله با مشارکت فعال دانش آموز در فرآیندبحث با برنامه ریزی مدون انجام پذیرد

Keywords:

امیددرمانی , امید , بهزیستی روان شناختی