نقش تعلل ورزی، خود تنظیم گری و باورهای فراشناختی در پیش بینی ناگویی خلقی دانش آموزان دختر دوره ی متوسطه

هدف پژوهش حاضر نقش تعلل ورزی، خود تنظیم گری و باورهای فراشناختی در پیش بینی ناگویی خلقیدانش آموزان دختر دوره متوسطه بود. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعهی آماری این پژوهش را۹۱ تشکیل میدهد. آزمودنی های - کلیه ی دانش آموزان دختر دوره ی متوسطه ی شهر مشکین شهر در سال تحصیلی ۹۲پژوهش شامل ۱۲۰ نفر از دانش آموزان دختر شهر مشکین شهر بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحل هایاز بین مدارس این شهر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس تعلل ورزی دانش آموزان، مقیاسخودتنظیم گری، مقیاس باورهای فراشناختی و مقیاس ناگویی خلقی استفاده شد. یافته ها به روش آماری ضریبهمبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیری و تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شدند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشانهمچنین ارتباط مثبت .(P<۰/ داد که ارتباط منفی و معناداری بین خود تنظیم گری و ناگویی خلقی وجود دارد ( ۰۰۱به عبارتی ۶۶ درصد از ناگویی .(P<۰/ و معناداری بین فراشناخت و تعلل ورزی با ناگویی خلقی وجود دارد( ۰۰۱خلقی از طریق تعلل ورزی و باورهای فراشناختی تبیین میشود. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که تعلل ورزی و باورهایفراشناختی به واسطه خود تنظی مگری بر نارسایی هیجانی تاثیر می گذارد. دانش آموزان با خود تنظیم گری بالا کهراهبردهای شناختی و فراشناختی بیشتری استفاده می کردند تعلل ورزی و ناگویی خلقی پایینتری داشتند و در نتیجهپیشرفت تحصیلی آنها بیشتر بود

Keywords:

تعلل ورزی , خودتنظی مگری , باورهای فرا شناختی , ناگویی خلقی , دانش آموزان