فریبرز درتاج - دانشیار روانشناسی تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی
سهیلا عاصمی - کارشناس ارشد، دانشگاه علامه طباطبائی

یادگیری حرکتی، پایه و مبدا یادگیری های بعدی است. هدف از این تحقیق بررسی میزان تاثیر برنامه یمنتخب حرکتی بر توانمندی ادراکی- حرکتی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دیرآموز پایه ی دومابتدایی در شهر کرمان بوده است. روش تحقیق، شبه آزمایشی است و نمونه ی پژوهش یک گروه ۲۴ نفریاز دانش آموزان ۸ ساله است که به شکل تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در این طرحاز آزمون سنجش مهارت های ادراکی- حرکتی لینکلن- ازرتسکی و آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساختهاستفاده شد که در دو مرحله مقدماتی و نهایی اجرا گردید. پس از تکمیل آزمون مقدماتی برنام هی موردنظر در ۲۴ جلسه، هفته ای ۳ جلسه اجرا گردید. نتایج نشان داد که این برنامه بر روی پیشرفت توانمندیادراکی- حرکتی که شامل تعادل پویا، تعادل ایستا، سرعت عمل، هماهنگی، دقت و قدرت است؛ تاثیرهیچ تفاوت چشمگیری بین دو گروه مشاهده نگردید ولی « قدرت » مثبت داشته است اما در خصوص عاملتاثیر شگرفی بر روی پیشرفت تحصیلی گروه آزمایش بر جای گذاشت.

توانایی ادراکی- حرکتی, دیر آموز, پیشرفت تحصیلی