مقایسه توانایی بازیابی ویژگی های فیزیولوژیک فلفل تند و فلفل دلمه ای پس از تنش دمای بالا

 توان بازیابی و جبران اثرهای تنش در گیاهان مختلف متفاوت است و براین اساس گیاهان متحمل تر توان بازیابی سریع تر و بهتری پس از دوران تنش دارند. این پژوهش جهت بررسی توان بازیابی دو گونه فلفل (تند و دلمه ای) زیر تنش دمای بالا (C° ۴۰) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح به طورکامل تصادفی در شرایط گلخانه ای در دو مرحله رشد (رویشی و زایشی) با سه تکرار انجام شد. با افزایش دما پرولین، مالون دی آلدهید، آنتی اکسیدان، فنول، نشت یونی و پراکسیدهیدروژن در هر دو مرحله رویشی و زایشی نسبت به دمای بهینه در فلفل دلمه ای و تند افزایش یافت. میزان پرولین و فنول در مرحله زایشی کمتر از رویشی بود. بیشترین میزان پرولین، آنتی اکسیدان و فنول در فلفل دلمه ای و بیشترین میزان مالون دی آلدهید، پراکسیدهیدروژن و نشت یونی در فلفل تند در دمای بالا دیده شد. مقایسه ویژگی های اندازه گیری شده در هر دو مرحله رشدی نشان داد مرحله رشد رویشی نسبت به دمای بالا تحمل بیشتری دارد و ویژگی های مثبت شامل میزان آنتی اکسیدان، فنول و پرولین در زمان بازیابی در حد بالاتری باقی ماندند. فلفل دلمه ای نسبت به فلفل تند از راه کاهش تخریب غشاء و بالا ماندن میزان آنتی اکسیدان، فنول و پرولین اثرهای مخرب تنش کوتاه مدت گرما را جبران کرد.

Keywords:

Antioxidant capacity , Growth stage , Heat stress , Hydrogen peroxide , آنتی اکسیدان , تنش گرمایی , پراکسیدهیدروژن , مرحله رشد