مقایسه پایداری خاکدانه های خاک در شدت های چرایی مختلف (مطالعه موردی: مراتع بردآسیاب فریدون شهر)

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 94

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJAE-1-1_005

تاریخ نمایه سازی: 18 اردیبهشت 1401

Abstract:

  نحوه مدیریت مراتع بر چگونگی پایداری ساختمان و خاکدانه های خاک و درنتیجه کیفیت خاک موثر بوده و درنتیجه بر قابلیت فرسایش خاک نیز تاثیر دارد. این تحقیق به منظور بررسی رابطه کربن آلی خاک با میانگین وزنی قطر خاکدانه ها MWD (Mean weight diameter) و مقایسه MWD با توزیع اندازه خاکدانه های موجود در خاک سطحی (صفر تا ۲۰ سانتی متری سطح خاک) در داخل و خارج قرق و هم چنین شدت های چرایی مختلف (بدون چرا، چرای متوسط و چرای شدید) در منطقه بردآسیاب فریدون شهر استان اصفهان انجام گردید. نمونه برداری خاک به روش تصادفی طبقه بندی شده و در امتداد ترانسکت در جهت شیب انجام شد. در آزمایشگاه برخی ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک نظیر بافت خاک، رسانایی الکتریکی EC ، کربن آلی OC ، میانگین وزنی قطر MWD و نسبت جذب سدیم SAR اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و مقایسه میانگین LSD مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از آنالیز رگرسیون رابطه بسیار معنی داری α=۱% بین MWD و درصد کربن آلی با ضریب تبیین ۶۱/۳ درصد نشان داد. مقایسه MWD در مناطق مورد مطالعه تفاوت معنی داری α=۵% را نشان داد که افزایش MWD در داخل قرق و منطقه بدون چرا به علت افزایش کربن آلی و کاهش نسبت جذب سدیم بود. توزیع اندازه خاکدانه ها در داخل و خارج قرق تفاوت معنی داری α=۵% را تنها در خاکدانه های کوچکتر از ۰/۲۵ میلیمتر نشان داد و در شدت های چرایی مختلف، منطقه بدون چرا با منطقه چرای شدید در بزرگ ترین دامنه اندازه خاکدانه های مورد مطالعه (خاکدانه های ۸-۴ میلیمتر ) و خاکدانه های کوچکتر از ۰/۲۵ میلیمتر تفاوت معنی داری (به ترتیب با α=۵% و α=۱% ) داشتند. نتایج نشان داد در منطقه قرق و مراتعی که به طور سبک چرا شده بودند به علت کاهش لگدکوبی توسط دام و یا افزایش کربن آلی در نتیجه افزایش لاشبرگ و یا مجموعه ای از این دو علت، میزان ماکروخاکدانه ها بیشتر و میکروخاکدانه ها کمتر از مناطق خارج از قرق و چرای شدید بود. نتایج این تحقیق نشان داد که می توان از وضعیت پایداری خاکدانه های خاک به عنوان شاخصی برای کیفیت و سلامت خاک و برای نشان دادن تاثیر عوامل مدیریتی بر خاک مراتع استفاده نمود.

Authors

مائده ملائی

Isfahan University of Technology

حسین بشری

Isfahan University of Technology

مهدی بصیری

Isfahan University of Technology

محمدرضا مصدقی

Isfahan University of Technology