محمد رضا وزیری سرشک
محمود سلیمی
محمد مشایخی

در روش اصلاح شده لاگرانژی برای شبیه سازی فرایند ماشینکاری، جدایی براده از قطعه کار به کمک حذف اجزای دارای آسیب بحرانی ازمقابل نوک ابزار فراهم می شود. در این مقاله یک ارزیابی سیستماتیک از سه مدل انباشت (تجمع) آسیب صورت گرفته است تا بهترین معیار شکست در شبیه سازی شناسایی شود. سه مدل در نظر گرفت شده عبارت اند از مدلهای جانسون- کوک، کاکرافت- لاتم و ویلکینز. همچنین الگوریتم جدیدی برای توسعه این گونه از مدلهای آسیب در دامنه بالای کرنش، نرخ کرنش، دما و فشار ماشینکاری در حضور ترکیب دو اثر مکانیزم شکست کششی و برشی ارائه می شود. در این مورد، نتایج به دست آمده از تحلیلهای اجزای محدود با فرمولبندی لاگرانژی- اویلری اختیاری به عنوان منبعی برای انباشت آسیب مورد استفاده قرار می گیرند. شرایط پایدار برش فولاد ۱۰۴۵ مورد ملاحظه قرار می گیرد تا از اطلاعات موجود و داده-های آزمایشهای طرح "دستیابی به مدلهای ماشینکاری" در عملکرد این فولاد در برش متعامد به عنوان معیار بررسی دقت مورد استفاده قرار گیرد. کالیبره کردن این نوع مدلها و شرایط واقعی جدایش براده مهمترین مزیت مدل است. براساس نتایج این تحقیق مدل آسیب جانسون-کوک بهترین توانایی را درمعیار جدایی براده عرضه می کند.