اثر شدت برداشت بر تولید چهارگونه مرتعی

با توجه به روند سیر قهقرایی مراتع، بسیاری از گونه های بومی در شرایط آسیب پذیر و حتی در معرض خطر نابودی قرار گرفتن اند. بنابراین حفظ و تکثیر گونه های مرغوب بومی مراتع و شناخت ویژگی های مقاومت به چرا و خشکی و توان تولید آن ها، بسیار سودمند است. به منظوربررسی آثار حذف اندام های هوایی گونه های Astragalus caragana، Astragalus cyclophyllon، Astragalus podolobus و Medicago sativa بر روی تولید آنها، گونه های مذکور در گلدان های استوانه ای به ارتفاع ۱۲۰ و قطر ۲۰سانتی متر در شرایط گلخانه-کشت شدند. اهمیت این مطالعه استفاده از سه گونه گیاهی از جنس گون است که تاکنون از لحاظ شدت برداشت مورد آزمایش و بررسی قرار نگرفته اند. تولید گونه ها در سه سطح برداشت شامل یک بار در پایان فصل رویش، برداشت متوسط و برداشت زیاد در چهار گونه مورد نظر با آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد بین گونه، سطح برداشت و هم چنین آثار متقابل بین گونه و سطح برداشت در سطح یک درصد اختلاف معنی دار وجود دارد. به طور کلی نتایج بررسی موجود بر روی چهار گونه مورد مطالعه نشان داد که گونه های Medicago sativa و Astragalus caragana گونه های مقاوم به حذف شاخ و برگ بودند و مناسب ترین شدت برداشت برای این دو گونه تقریبا ۶۰ درصد از ارتفاع توصیه می شود. اما گونه های Astragalus cyclophyllon و A. podolobus به شدت های برداشت اعمال شده در آزمایش حساسیت نشان دادند. لذا این دو گونه به عنوان گونه های غیرمقاوم به برداشت در اولین سال رویش شناخته شدند

Keywords:

Astragalus species , Clip , Dry matter , Harvesting intensity , Leguminosae. , گون , برش , ماده خشک , شدت برداشت , لگومینوز