سیدباقر حسینی - دانشکده هنر و معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان ، همدان ، ایران
سیدجلیل موسوی
فرزان رسولزاده

با گسترش شهر نشینی و صنعتی شدن شهر ها و افزایش آلودگی های محیطی بر اثر انتشار گازهای گلخانه ای که در نتیجه استفاده بیش از حد از سوختهای فسیلی در وسایل نقلیه و ساختمانها (که بیشترین سهم مصرف اینگونه سوختها را دارند )، اتفاق می افتد که با معضلاتی همچون تخریب محیط زیست در بسیاری از کلان شهرها همراه است. توجه به این موضوع بقدری از اهمیت بالایی برخوردار بوده که از نیمه دوم قرن گذشته و بویژه از دهه ی هفتاد میلادی، اقلیم و حفاظت محیطی پیوسته مورد توجه قرار گرفته و گروههای مختلف طرفدار محیط زیست در اقصی نقاط دنیا تشکیل شده است. این گروهها عمدتا خواستار حفظ و احیا محیط زیست، با استفاده از فن آوری همگون با محیط طبیعی ، بازیافت ضایعات صنعتی و استفاده از انرژیهای پاک می باشند. از این زمان در حوزه ساختمان، ( چه در ساخت وچه در بهره برداری از آن )، با توجه به میزان بالای مصرف انرژی در آنها، توجه به محیط زیست و تلاش در جهت طراحی ساختمانهای اقلیمی ( سبز ) افزایش یافته است، در این میان دستیابی به یک راهکار مناسب، طراحی پایدار، می تواند تا حدودی از این معضلات بکاهد. برای رسیدن به این منظور استفاده از انرژی های پاک مانند باد ، آفتاب و . . . و همچنین نفوذ فضای سبز و طبیعی به داخل ساختمانها و در صورت لزوم برای بکارگیری این عوامل استفاده از تکنولوژی های مناسب می تواند مفید واقع شود. در این مقاله سعی بر این است که در قالب پژوهشی با استفاده از منابع کتابخانه ای و مطالعات موردی به معرفی نمونه هایی از ساختمانهای پایدار، ضمن بررسی معیارها و ویژگیهای کالبدی اینگونه بناها که باعث تمایز آنها از بناهای معمول می شوند، پرداخته و بدین طریق بتوانیم راهکاری را در راستای حفظ و احیای محیط زیست و برون رفت از معضلات محیطی ارائه دهیم.

معماری پایدار، محیط زیست، ساختمانهای پایدار، ویژگیهای کالبدی