ارائه پیشنهاد بهینه ای برای قرارداد خرید برق با داشتن رژیم بار تخمینی

صنعت برق طی دهه های اخیر در سراسر جهان تجدید ساختار را تجربه می کند. در ساختار جدید، اثر متقابل بازار انرژی و مصرفکننده یکی از موارد بسیار مهم به شمار می آید. مصرفکننده به عنوان یک بخش مهم از بازار برق همواره نیازمند شرایطی است که در آن با بهینه سازی قرارداد فی مابین خود و شرکت توزیع کننده برق بتواند هم باعث اقتصادی شدن مصرف خود ازیک طرف و همچنین کمک به رشد تولید ناخالص ملی از سمت دیگر شود. تخمین نادقیق تقاضا، منجر به سفارش خرید بیش یا کمتر از مقدار واقعی آن شده و در برنامه ریزی توسعه شبکه ، افراطها یا تفریطهایی را سبب خواهد شد. در ساختار سنتی ، هزینه های این خطا معمولا در برآوردهای اقتصادی ، گم میشود. اما در یک محیط تجدید ساختار شده، انتظاراینستکه به چنین مساله مهمی دقت شده و برنامه توسعه شبکه برمبنای نیاز واقعی مصرف کنندگان تدوین شود. از آنجا که در مقررات ایران، سفارش مقدار قدرت درخواستی برای مصارف بیش از ۳۰ کیلووات بنا به نظر درخواست کننده است ، لازم خواهد شد که برآورد متقاضی از مصرف فوق الذکر دقیق باشد. در حال حاضر روش سیستماتیکی برای این مساله در کشور وجود نداشته و سفارش خرید بصورت کاملا تجربی انجام میشود. هدف این مقاله ، ارائه روشی دقیق و منطقی برای تخمین سفارش خرید با درنظر گرفتن سه عامل قرارداد خرید انرژی ، قرارداد خرید انشعاب برق و راه های بهینه سازی برای تولیدکننده و مصرفکننده برق در قراردادهای موجود است .