بررسی رویکرد پست مدرن و اثر آن بر سازمان ها

امروزه، رویکرد پست مدرن، پارادایم غالب در بسیاری از جوامع می باشد که تمام ابعاد زندگی و کار، از جمله سازمان و مدیریت، را تحت تاثیر قرار داده است. مفاهیم محوری رویکرد پست مدرن، که از اوایل دهه ی ۱۹۷۰ به طور گسترده ای مورد توجه قرار گرفت، عبارت اند از: نفی عینیت و حضور، عقلانیت گریزی، سطحی گرایی و نفی منشاء، انکار توسعه و بهبود، نفی وحدت و مقاومت در برابر فردیت. این اصول محوری، هم در سطح خرد و هم در سطح کلان منجر به شکل گیری سازمان های اقتصادی- اجتماعی یا پست مدرن شده و مفاهیم جدیدی را در علم مدیریتی و سازمان بنیان نهاده است که برخی از آنها عبارت اند از: مدیریت کیفیت جامع، مفهوم عمل در لحظه، سازمان های شبکه ای و قراردادهای مشترک، سازمان و مدیریت کم منفعت، مهندسی مجدد، شایستگی محوری، محک زنی، توانمندسازی، کاهش و لایه زدایی، سازمان های یادگیرنده، سازمان های مجازی، سفارشی سازی انبوه، کارت امتیازی متوازن و مدیریت مشارکتی. در این مطالعه که از نوع تحقیقات کیفی مروری می باشد، زمینه های شکل گیری و مفاهیم محوری رویکرد پست مدرن، به صورت اختصاری، تبیین شده و سازمان از منظر این رویکرد، مورد بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

رویکرد پست مدرن , سازمان پست مدرن , پارادایم پست مدرن.