بررسی تاثیر هوش فرهنگی و هیجانی بر خودکارآمدی یادگیری زبان انگلیسی (مطالعه موردی: دانشجویان رشته زبان انگلیسی در دو دانشگاه منتخب)

امروز یادگیرنده زبان دوم نیازمند تعامل با افراد ودرک روابط انسانی در محیط های یادگیری است تا بتواند با تفکر وهوشمندی مفاهیم زبانی را ازیک زبان به زبان دیگر انتقال دهد وبا افراد غیرهم زبان خود به تعامل بپردازد .در هزاره سوم میلادی وعصر جهانی شدن هوش به عنوان یک مولفه قابل یادگیری نقش بسیار مهمی در یادگیری زبان دوم بازی می کند . این تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است. ابزار جمع آوری داده پرسشنامه استاندارد ۳ قسمتی مطابق با طیف لیکرت که روایی و پایایی آن در تحقیقات قبلی به تایید رسیده است. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانشجویان مقاطع مختلف رشته زبان انگلیسی در دو دانشگاه منتخب استان آذربایجان غربی است که نمونه گیری به روش تصادفی ساده با جدول مورگان انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد هر سه بعد میانگین بالاتر از ۳ دارند. دو بعد هوش هیجانی و هوش اجتماعی ارتباط مستقیم و مثبت معناداری با خودکارآمدی یادگیری زبان داشته و تاثیر مثبت این دو بعد بر خودکارآمدی یادگیری نیز با آزمون رگرسیون چند متغیره به تایید رسید

Keywords:

هوش فرهنگی , هوش هیجانی , یادگیری زبان انگلیسی