نگاهی به انشقاق نزاریان پس از دوره الموت

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 182

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICMHSR09_150

تاریخ نمایه سازی: 19 اردیبهشت 1401

Abstract:

اسماعیلیان مهم ترین شاخه های تشیع در تاریخ میانه ایران هستند. پس از حمله مغولان قلاع اسماعیلی ویران شد و خود ایشان از ایران رانده شدند. هدف از پژوهش بررسی چگونگی حیات اسماعیلیان پس از دوره الموت است. دلیل اهمیت موضوع بررسی چگونگی حیات یک گروه شیعی در دوره فشار و ممنوعیت سیاسی است. بررسی های این تحقیق نشان می دهد، که اسماعیلیان با پرهیز از هیاهو و کوچک کردن اندازه خود باعث شدند، تا دشمنان ایشان آنها را نادیده بگیرند و در دوره های مناسب بعدی حیات خود را تجدید کنند. این مقاله به روش مطالعات کتابخانه منتشر گردیده است.

Authors

مهدی یاراحمدی

دکتری تاریخ اسلام، مدرس دانشگاه پیام نور، ایران

هاجر آسبان

دبیر آموزش و پرورش ناحیه ۴ اهواز، ایران

زهرا تمیمی

دبیر آموزش و پرورش آبادان، ایران