رباب ملایی - دانش آموخته مقطع دکترای رشته مدیریت آموزشی. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی. دانشگاه اصفهان. اصفهان
سیدعلی سیادت - استاد گروه علوم تربیتی. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی. دانشگاه اصفهان. اصفهان
رضا هویدا - دانشیار گروه علوم تربیتی.دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی. دانشگاه اصفهان. اصفهان
جلال ریزانه - استادیار گروه آینده پژوهی دین و دینداری. پژوهشکده مهدویت و آینده پژوهی. پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی. قم

در سالهای اخیر مفهوم برندسازی شخصی جایگاه مهمی در ادبیات و پژوهش ها یافته است و با توجه به پیش رفت فناوری ها و تغییرات و تحولات صورت گرفته در سازمان های مختلف، بحث برندسازی شخصی برای بسیاری از مشاغل مطرح میشود. پژوهش حاضر با رویکرد مروری-تحلیلی به دنبال بررسی ادبیات و مدل های ارائه شده برندسازی شخصی در پژوهش های گوناگون خارجی و داخلی بود. بر اساس مطالعات صورت یافته، برندسازی شخصی نه تنها برای محیط های رقابتی و سازمان های خصوصی، بلکه برای کارکنان تمام سازمان ها و افرادی در جایگاه های شغلی متفاوت، میتواند به کار گرفته شود. فرض برندسازی شخصی در حال توسعه است و کاربرد آن گسترش یافته است و کارکنان با هر جایگاه شغلی و در هر سازمانی میتوانند برند شخصی خود را ایجاد نمایند و توسعه دهند. البته در کشور ایران موضوع برندسازی شخصی تاکنون بی شتر برای سازمان های خصوصی و حوزه کسب و کار مطرح شده ا ست و سازمان های دولتی برای ر شد و تو سعه فردی کارکنان به برندسازی شخصی روی نیاورده اند، اگرچه برخی پژوهش های داخلی به بررسی برندسازی شخصی در سازمان های دولتی پرداخته اند

برندسازی شخصی، کارکنان، سازمان های دولتی.