امیرعلی ترقی اوغاز

فلسفه اخلاق کانت یکی از دشوارترین نظریه پردازی ها در زمینه اخلاق است اما به زعم فیلسوفان اخلاق به درک متعارفی که از اخلاق داریم بسیار نزدیک است و هویت اخلاق را بهتر بازنمایی می کند.کانت عمده نظریات خود را در دو کتاب نقد عقل عملی و بنیاد ما بعد الطبیعه اخلاق بیان میدارد و از همان الگویی استفاده میکند که در نقد عقل نظری بیان کرده است یعنی جستجوی تر کیبی پیشینی در حوزه اخلاق .او معتقد است که اخلاق حاوی عناصری است که از تجربه فرا می گذرد و تلاش خود را برای نقد فلسفه های اخلاق گذشته، بر همین نکته قرار میدهد که آنها از آن غفلت کرده اند. او در اخلاق دوعنصر ضرورت و کلیت را می بیند که هیچکدام در تجربه داده نمیشوند و این دو علائم پیشینی بودن است اگر همه انسان ها دروغ بگویند باز هم این درست است که نباید چنین کنند. اخلاق علم به این نیست که انسان ها چگونه عمل میکنند بلکه این است که باید چگونه عمل کنند. تنها اوامر اخلاقی هستند که واجد چنین الزام و اجباری هستند که شخص را متعهد به انجام فعل اخلاقی می کند که در صورت فرو گذاری از جانب او ، مستحق ملامت و سرزنش است. از نظر کانت این وظیفه فیلسوف اخلاق است که منشا عناصر پیشین اخلاق را نشان دهد. و از خویش بپرسد که قضایای ترکیبی پیشین در اخلاق چگونه ممکن است؟

فلسفه اخلاق، نقد عقل عملی، ترکیبی پیشینی،تکلیف،کلیت