بنت الهدی زال بیکی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مشاوره و راهنمایی، واحد قاینات، دانشگاه آزاد اسلامی، قاینات، ایران.
مجید پاکدامن - استادیار گروه مشاوره، واحد قاینات، دانشگاه آزاد اسلامی، قاینات، ایران.
محسن قطبی - دکترای تخصصی رفتار حرکتی، دانشگاه فردوسی مشهد

در تحقیق حاضر تاثیر بازی های بومی و محلی بر کاهش کم رویی دان شآموزان دختر دبستانی بررسی شد. شرکت کنندگان ۲۰ دانش آموز دختر کم روی ۹ تا ۱۱ سال بودند که تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل ۱۰ نفر هر گروه تقسیم شدند. گروه تجربی بازی های منتخب بومی و محلی مشارکتی را به مدت ۸ هفته، هفته ای دو جلسه انجام دادند و گروه کنترل هیچ فعالیت بدنی ا ضافی ندا شتند. کمرو یی قبل و بعد از مداخله پژوهشی اندازه گیری شد. برای اندازه گیری کمرویی از پرسشنامه کم رویی مقیاس تجدید نظر شده چک و باس ۱۹۸۳ و برای تحلیل داده ها از آزمون آماری t استفاده شد. نتایج نشان داد بازی های بومی و محلی به بهبود معنادار در میزان کمرویی شرکت کنندگان گروه تجربی منجر شد P< . ۰۰۱ درحالی که تغییری در نمره کمرویی شرکت کنندگان گروه کنترل در طول دوره پژوهشی مشاهده نشد. یافته های پژوهش حاضر به دست اندرکاران تعلیم و تربیت یادآوری میکند که از بازی های مشارکتی بومی و محلی میتوان به عنوان روش مداخله مناسب برای بهبود کمرویی دختران دبستانی استفاده کرد.

بازی های بومی و محلی، کم رویی، مهارت ارتباطی