مژگان مشایخ - کاندیدای دکتری، پردیس بین المللی ارس، دانشگاه تهران، جلفا، ایران.
غلامرضا نبی بیدهندی - استاد، دانشکده محیط زیست، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
ناصر مهردادی - استاد، دانشکده محیط زیست ، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
اکبر امامی - مدرس دورههای دانشگاه جامع علمی کاربردی.

در دنیای امروز به دلیل افزایش جمعیت انسانی و پیشرفت صنعت، حفظ منابع آب شیرین برای نسلهای آینده ضروری محسوب میشود. یکی از گامهای برخورد با این مشکل، مدیریت مصرف و تلفات منابع آب است. آب به حساب نیامده یکی از انواع شکلهای هدررفت شبکه های توزیع منابع آب آشامیدنی میباشد. یکی از عمده ترین بخشهای آب به حساب نیامده، عدم دقت و خطای کنتورهای آب مشترکین است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات خطای کنتورهای مشترکین بر هدررفت ظاهری در شبکه های توزیع آب شهری انجام گرفت. بدین منظور، در ابتدا خطاهای احتمالی در کنتورهای مبادی ورودی و خروجی منطقه و تاسیسات شبکه های توزیع آب شهری شناسایی شد. سپس روش محاسبه آب به حساب نیامده ناشی از مصارف انشعابات با کنتور خراب و دقت کنتورهای آب از دیدگاه استاندارد ارایه شد. در نهایت پس از بررسی دلایل عدم دقت کنتورها، راهکارهای پیشنهادهای برای کاهش آب به حساب نیامده ناشی از این بخش ارایه شد. یافته های پژوهش نشان داد، افزایش درجه حرارت، مواد معلق و نفوذ رسوبات در کنتور، عدم دقت در بده شروع به کار کنتور و نوسانات فشار شبکه از جمله عواملی هستند که میتوانند در تغییر دقت کنتور از محدوده استاندارد موثر باشند. از جمله راهکارهای مناسب به منظور کاهش و کنترل خطای کنتورهای مشترکین میتوان به تعیین درصد وزنی هریک از دبی های مصرف در منطقه، استفاده از کنتورهایی با دقت بالاتر، تست دورهای کنتورهای مشترکین و اصلاح و بازسازی شبکه توزیع اشاره کرد.

آب به حساب نیامده، نشت، کنتور مشترکین، تست کنتور، مدیریت آب