امکان سنجی حذف ۲ و ۴ دیکلروفنوکسی استیک اسید از محیطهای آبی توسط فیلترهای زیستی

هدف این پژوهش، بررسی و ارزیابی حذف علفکش وسیع الطیف ۲ و ۴ دیکلروفنوکسی استیک اسید (۲, ۴ D) و کربن آلی از محیطهای آبی بود. در این پژوهش سعی شد تا برای بهینه سازی عوامل موثر در حذف آلاینده سمی و پایدار ۲,۴ D شرایط بهره برداری مانند زمان ماند هیدرولیکی و غلظت اولیه در فرآیند تصفیه فاضلاب با روششناسی سطح-پاسخ (RSM) مورد مطالعه قرار داد. مدل ریاضی-آماری مرتبه دوم مورد استفاده برای سطح -پاسخ از طریق برازش یک تابع چندجمله ای و یک طرح مرکب مرکزی (CCD) به شکل طرح عاملی کامل، ایجاد شد. CCD برای ارزیابی اثرات تعاملی دو پارامتر مستقل، بر روی حذف موثر آلاینده های هدف مورد استفاده قرار گرفت. مقادیر پیشبینی شده پاسخها، که با استفاده از تابع پاسخ به دست آمدند، به خوبی با نتایج آزمایشگاهی حاصله همراستا بود. تجزیه و تحلیل واریانس، ضریب همبستگی (R۲) بیش از ۰/۹۵ را نشان میدهد که میتوان اینگونه استنباط نمود که این مدل بطور معناداری برای حذف همزمان آلاینده های فوق الذکر کاربرد دارد. از تابع مطلوبیت برای بالاترین میزان حذف علفکش ۴۷ ) ۲, ۴ D درصد) و اکسیژن مورد نیاز شیمیایی ۶۲) (COD) درصد) استفاده شده است. نتایج حاکی از این مطلب است که RSM میتواند روش مناسبی برای بهینه سازی پارامترهای فرآیندی انوکسیک با راندمان حذف بیشتر و مصرف انرژی کمتر باشد.

Keywords:

علفکش , طرح مرکب مرکزی , مدل سازی , روششناسی سطح پاسخ