محمدمهدی احمدی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی دانشگاه شهرکرد
مهدی تمیزی فر - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی دانشگاه تهران

امروزه بهره برداری و استفاده مجدد از پساب فاضلاب برای مصارفی همچون صنعت، آبیاری در بخش کشاورزی و محیط زیست بهواسطه کمبود منابع آبی، در سطح جهان مطرح است. گسترش صنایع، افزایش جمعیت، توسعه شهرنشینی و مهاجرت به شهرها موجب شده تا حجم فاضلاب زیادی در مناطق محدودی تولید شود که ممکن است به خاطر کمبود امکانات و مدیریت ناصحیح در آن مناطق توان پالایش آن وجود نداشته باشد. خشک سالی و پدیده های مرتبط و متاثر از آن ازجمله خشکی رودخانه ها، تامین آب از منابع آب زیرزمینی و بهتبع آن افت سطح آب زیرزمینی، فرونشست زمین و به طورکلی توسعه بیابانزایی در سطح جهانی هنوز به عنوان یک ریسک پنهان شناخته میشود و در سطح محلی نیز تاثیرات اجتماعی و اقتصادی آن به شکل نامتناسبی شهروندان و ساکنان آن مناطق را مورد هدف قرار میدهد. ازاینرو میبایست برای جلوگیری از وقوع چنین بحرانهای محیط زیستی که بخشهای مختلف طبیعت و حیات انسان را مورد تهدید قرار میدهد تمهیدات و راهکارهایی اندیشیده شود. در این تحقیق سعی شده با بررسی روشهای مدیریتی در مصارف پساب فاضلاب، متناسب با نیاز مناطق مورد بررسی در بخشهای صنعت، محیط زیست و کشاورزی به اهمیت این موضوع پرداخته تا با تامین بخشی از آب مورد نیاز در بخش های مذکور بتوان از مصارف منابع آب زیر زمینی کاست.

مدیریت تلفیقی پایدار، پساب، تصفیه فاضلاب، منابع آب زیرزمینی، محیط زیست