تصمیم مبتنی بر شاخص پایداری برای مصرف منابع آب زیرزمینی دشت نمدان

آبهای زیرزمینی منبع اصلی تامین شرب و آب موردنیاز کشاورزی در بسیاری از نقاط جهان است. اگرچه آبهای زیرزمینی میتوانند یک منبع تجدیدپذیر باشند، اما اگر بیش از حد پمپاژ شوند، نه قابل تجدید هستند و نه به طور کارآمد قابل احیاء هستند. در این تحقیق از یک مدل توسعه داده شده شبیه سازی عددی تفاضل محدود با استفاده از کدنویسی در محیط متلب، برای بررسی تغییرات تراز سطح آب زیرزمینی در محدوده مطالعاتی دشت نمدان استفاده شد. شاخص پایداری در راستای افزایش پایداری آبخوان به منظور مدیریت پایدار منابع آب زیرزمینی محدوده مورد مطالعه مدنظر قرار گرفت و بر اساس آن تابع هدف و قیود مسئله مدیریتی توسعه داده شد. همچنین یک سناریو افزایش ۲۰ درصدی برداشت از آبخوان با توجه به این امر که میزان مصرف آب زیرزمینی در حال افزایش است و یک سناریو کاهش ۲۰ درصدی برداشت به منظور ارزیابی وضعیت آبخوان نیز اجرا شد. نتایج به دست آمده بر اساس هدف گذاری دستیابی به بهترین وضعیت پایداری آبخوان در طول دوره مدیریتی ۱۰ ساله، بیانگر افزایش ۹٫۴ متری سطح تراز آب نسبت به ابتدای دوره شبیه سازی است. همچنین با اجرای سناریو افزایش برداشت، افت تراز آبخوان به میزان ۳/۷ متر و با اجرای سناریو کاهش برداشت، افزایش تراز آبخوان به میزان ۱/۳ متر نسبت به ابتدای دوره شبیه سازی مشاهده می شود.

Keywords:

آب زیرزمینی , شاخص پایداری , نمدان , شبیه سازی بهینه سازی , مدیریت پایدار