محمدرضا بمانیان - استاد، دانشکده معماری دانشگاه تربیت مدرس،تهران،ایران
علی گوران - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده معماری دانشگاه تربیت مدرس،تهران،ایران
سمیرا جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده معماری دانشگاه تربیت مدرس،تهران،ایران

محدودیت منابع انرژی، بهینه سازی به شیوه های مختلف را ضروری می کند، با بکارگیری اصول معماری پایدار علاوه بر استفاده بهینه از نور خورشید، ایجاد یک فضای راحت نیز میسر می شود و منابع انرژی برای نسل های آینده حفظ می شود. معماری خورشیدی و استفاده از نور روز مسیری است میانبر برای رسیدن به معماری پایدار. یک راه استفاده از انرژی خورشیدی در ساختمان آتریوم یا میان تالارهاست. آتریوم قبل از آنکه یکی از اجزاء ساختمان باشد، آخرین دستاورد بشرو نتیجه ی زحمات او در طول تاریخ ساختمان سازی برای به خدمت گرفتن و استفاده بهتر از نور خورشید است. این مقاله به بررسی آتریم به عنوان فضایی مهم در معماری امروز و اهمیت آن در معماری خورشیدی و پایدار می پردازد و از آتریوم به عنوان فضایی از معماری که دارای غنای فرمی و مفهومی و عملکردی است، نام برده می شود. در این پژوهش ابتدا به بررسی معماری پایدار و اهمیت آن، بخصوص در حفظ و تولید انرژی می پردازیم و انرژی های تجدیدپذیر، آتریوم و اهمیت آن را در اقلیم های مختلف بررسی می کنیم و در جهت تعیین جایگاه این عناصر فضائی در تحولات معماری، به نقش آنها در معماری پایدار میپردازیم.