توحید میرزابابای مستوفی - استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه ایوان کی، ایوان کی، ایران
وحید شریفی - کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه ایوان کی، ایوان کی، ایران
مصطفی سیاح بادخور - استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه ایوان کی، ایوان کی، ایران
هاشم بابایی - دانشیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

گلر دسته ای از کامپوزیت های الیاف-فلز است که در آن از ورق های با جنس آلیاژ آلومینیوم، همراه با لمینیت های کامپوزیتی با تقویت کننده هایی از جنس شیشه مورد استفاده قرار می گیرد. در این مقاله، ورق هایی از نوع گلر، تحت بارگذاری ضربه سرعت پایین مکرر با انرژی ۱۵۰ ژول، قرار گرفتند. کار های تجربی توسط دستگاه سقوط وزنه، انجام شد. برای ساخت نمونه ها، از ورق های آلومینیوم ۲۰۲۴-T۳ با ضخامت ۱ میلی متر به عنوان صفحات رویی و همچنین هسته از جنس کامپوزیت شیشه– اپوکسی استفاده شد. لمینیت شیشه-اپوکسی مورد استفاده نیز، متشکل از پنج لایه الیاف شیشه تک جهته نوع E در رزین اپوکسی بود. علاوه بر این، نانوذرات سیلیکا با خلوص %۹/۹۹ به ماده زمینه اضافه شد. به منظور بررسی تاثیر اضافه کردن این نانوذرات بر رفتار کامپوزیت های الیاف-فلز، تحت ضربه سرعت پایین مکرر، در نمونه های ساخته شده، نانوذرات سیلیکا با درصد وزنی ۰ تا % ۴ به ماتریس اضافه شدند. نتایج آزمایش ها نشان داد که از نظر مقاومت به ضربه، نمونه دارای % ۱ نانوذرات، عملکرد بهتری از خود نشان داد، به طوری که پس از پنج مرتبه اعمال بار، آسیب جدی در آن ایجاد نشد؛ اما در نمونه های دارای % ۳ و % ۴ نانوذره، در مرحله دوم اعمال بار، سوراخ شدگی در اتفاق افتاد.

آزمایش تجربی, گلر, نانوذرات سیلیکا, ضربه مکرر, سامانه سقوط وزنه