ارتباط اضطراب و کیفیت زندگی در دانشجویان مقیم خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی تهران

بررسی کیفیت زندگی و اعتلای آن نقش بسزایی در سلامت، زندگی اجتماعی و فردی دارد. براساس شواهد، عناصر عمده کیفیت زندگی در سلامتی و بیماری می تواند با اعتبار قابل قبولی اندازه گیری شود. در عین حال هر ساله درصدی از درآمد سرانه ملی صرف اختلالات حاصل از اضطراب می شود. اضطراب می تواند عامل خطری برای سلامت انسان باشد. به لحاظ اهمیت این پدیده، این مطالعه به بررسی ارتباط اضطراب با ابعاد مختلف کیفیت زندگی می پردازد. تحقیق اخیر، مقطعی و تحلیلی است. جامعه پژوهش را دانشجویان دختر مقیم خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی تهران تشکیل می دادند که یک نمونه ۲۰۰ نفری به صورت تصادفی از بین آنان انتخاب شد. به منظور نمونه گیری، ابتدا چهار خوابگاه و سپس نمونه ها در هر یک از خوابگاه ها به صورت تصادفی انتخاب شدند. داده ها با استفاده از ابزارهای پژوهش (پرسشنامه اضطراب اسپیلبرگر و پرسشنامه پژوهشگر ساخته با استناد به پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی)، جمع آوری گردید. یافته های تحقیق ارتباط نسبتا قوی و منفی سطح اضطراب و کیفیت زندگی ( ۰.۶۶- =P< ۰.۰۵ ,r) را نشان داد و حاکی از آن است که اضطراب با کیفیت زندگی رابطه ای معکوس دارد. از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد با توجه به ارتباط دو متغیر مورد بررسی، می توان با افزایش کیفیت زندگی سطح اضطراب را کاهش داد.  

Keywords:

Anxiety , Quality of life , Dormitory's Student , اضطراب , کیفیت زندگی , دانشجویان مقیم خوابگاه