نقش همیاران پلیس در میزان تخلفات و سوانح ترافیکی کشور

طرح همیار پلیس به عنوان یکی از راهکارهای عملی آموزش مقرارت راهنمایی و رانندگی به کودکان در سال ۱۳۸۶ با همکاری پلیس راهور و مدیران مدارس و دانش آموزان به اجرا درآمد و اثر این مداخله در سال۱۳۸۷ مورد ارزیابی قرار گرفت. در یک مطالعه کارآزمایی قبل و بعد، نمونه ها به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و سپس اطلاعات توسط افراد آموزش دیده پس از یک سال مداخله انتخاب و در دو گروه خانواده دارای رانندگان متخلف/دارای تصادف ثبت شده در شش ماه گذشته با گروه مقابل از نظر همراهی و تذکر همیار پلیس در شش منطقه آموزش و پرورش شهر تهران مورد مقایسه قرار گرفت. نمونه های مورد بررسی، ۲۸۰۰ دانش آموز ۸ تا ۱۵ ساله شش منطقه آموزش و پرورش شهر تهران بودند و میانگین و میانه سنی آنها ۱۱ سال بود. ۷/۴۷ درصد از همیاران پسر و بقیه دختر بودند. سه تخلف عمده ای که بیشتر توسط همیاران پلیس تذکر داده می شد، درباره نبستن کمربند ایمنی (۳۹.۱ درصد)، صحبت کردن با تلفن همراه (۳۱.۸ درصد) و سرعت غیرمجاز (۲۹.۸ درصد) بود. در سال قبل از آموزش و آغاز به کار همیاران پلیس، به طور کلی ۲۷۸۹ فقره تخلف ثبت شده توسط پلیس راهور ناجا در مورد خودرو خانوارهای مورد مطالعه ثبت شده بود که این رقم در سال بعد از آموزش به ۲۲۹۰ مورد (۱۷.۹ درصد) کاهش یافته بود (۰.۰۰۱>P). بیشترین موارد کاهش تخلف مربوط به خوردن و آشامیدن هنگام رانندگی (با ۹۲.۷ درصد) بود. پس از اجرای طرح همیار پلیس تا ۱۷.۹ درصد کاهش در میزان تخلفات مشاهده شد. بیشترین موارد کاهش تخلف مربوط به خوردن و آشامیدن هنگام رانندگی بود. در تمامی موارد ۹ گانه آموزش داده شده به استثنای صحبت با تلفن همراه هنگام رانندگی که موارد تخلف در بعد از طرح افزایش داشت، در بقیه موارد، کاهش مشاهده شد.

Keywords:

Offence , Traffic injury , Police , Pupils’ liaisons , Education