محمد نبوی
بتول کریمی
راهب قربانی
مریم مظلوم جعفرآبادی
مرجان طالبی

امروزه چاقی، یکی از مهم ترین مشکلاتی است که گریبان گیر جوامع مختلف شده است. طی دو، سه دههی اخیر، میزان شیوع چاقی در بین کودکان در حال افزایش بوده و این روند در کودکان ایرانی نیز قابل مشاهده است. این مطالعه به منظور بررسی شیوع چاقی در دانش آموزان ۷ تا ۱۲ ساله شهر سمنان انجام شده است. این پژوهش یک مطالعه مقطعی است. تعداد ۴۰۰ کودک به صورت نمونه گیری تصادفی از دانشآموزان پایه های اول تا پنجم ابتدایی در محدوده سنی ۷ تا ۱۲سال و از ۲۰ مدرسه شهر سمنان انتخاب شدند. از نمایه توده بدنی جهت تعیین وضعیت چاقی در کودکان و والدین استفاده گردید. پرسشنامه ای نیز مرتبط با دیگر عوامل مورد بررسی تکمیل شد. ۱۴.۳ درصد از کودکان، چاق و ۱۸.۸ درصد دارای اضافه وزن بودند. بین جنسیت کودکان و چاقی ارتباط معنی داری وجود داشت، به طوری که در پسران چاقی و در دختران اضافه وزن بیشتر دیده شد. همچنین به ازای هر سال افزایش سن، شانس چاقی ۲۶.۱ بیشتر بود. بین چاقی پدر و مادر و فرزندان نیز ارتباط معنی داری دیده شد، به طوری که به ترتیب به ازای هر واحد افزایش در BMI مادر و پدر، شانس چاقی در کودک به ترتیب ۱.۱۸ و ۱/۱۵ برابر بود. بین چاقی و میزان مصرف غذای آماده، میزان تماشای تلویزیون و کار با رایانه، نحوه رفت و آمد به مدرسه، رتبهی تولد، بعد خانوار و تحصیلات پدر و مادر ارتباط معنی داری مشاهده نشد. شیوع اضافه وزن و چاقی در کودکان ۷ تا ۱۲ساله شهر سمنان قابل ملاحظه است و با میزان چاقی والدین ارتباط دارد. توجه به این امر و افزایش آگاهی خانواده ها نقش مهمی در زمینه بهبود وضعیت خواهد داشت.

Obesity, Overweight, Students, نمایه توده بدنی, چاقی, دانش آموزان